Porschia's Diary ( Diary Ng Bakla )

KABAKLAAN ENTRY #12

Dear Diary,

Wooooi! Kumusta ka na, Diary? Sorry ah, ngayon lang ulit ako nagkaroon ng free time eh. Alam kong nabitin ka sa kuwento ko. Hihi. Wag ka nang magtampo, Diary, kasi magkukuwento pa naman ulit ako, eh. Echosera 'to! May pa-emote emote pang nalalaman eh ampanget mo naman umiyak. Tse!

Pero anyways, bago i-continue 'yong story ko eh may ibabalita lang ako sa 'yo, Diary. Ihh, keshe namarn eh! Wag ka ngang istorbo, Diary. Hihi. Kenekeleg pe kese eke. Eh, pa'no ba naman kasi? Si Baby Howard ko eh niyaya ulit ako sa bahay nila. Huhu, why kaya? Siguro i-lelegal niya na ang relasyon namin sa magulang niya 'no? Owemjiiii! Aykentweyt! Ano bang dapat kong itawag sa magulang niya? Tito't Tita? Auntie at Uncle? Tiyang at Tiyong? Mama at Papa? Mom at Dad? Hayst! Nai-stress lang ang kagandahan ko. Hihi.

Charr lang, Diary. Alam mo namang ilusyunada ang amo mo. Hihi. As usual, magpapaturo na naman siya sa akin mag-callig. Pero ayos lang, Diary, kasi tinuruan naman ako ni Howard magmahal. Ihhh, enebeee! Nekekeenes ke, Diary. Ang sarap mo tuloy gamiting pampunas ng tae. Hihi. Charr lang.

So 'yon na nga, Diary. Ikukuwento ko na sa 'yo 'yong continua— 'yong kasunod na kuwento after no'ng eksena ko with the nakakafutanginers na mga tindero. Hihi. Hanggang ngayon eh hindi pa rin ako maka-move on. 'Yong isa kasi hindi ko makalimutan ang kaguwapuhan samantalang 'yong isa? Hindi ko makalimutan ang kagaguhan niya. Jusq siya!

So, bago pa ako maimbyerna eh ipagpapatuloy ko na 'yong story. Hihi. Kaya makinig ka nang mabuti, Diary, ah? Ihahambalos kita sa maganda kong study table kapag hindi ka nakinig. Naks! Study table amp! Eh dito lang naman ako sa kama nagsusulat. Hayst!

So 'yon na nga, after kong kumain no'ng expired na leche flan, parang feeling ko eh punong-puno ng sebo ang bituka't tiyan ko. Hindi ko alam kung bakit. Siguro side effects lang 'to ng leche flan na lasang tulog na mantika na kinuha ko sa ref at kinain kanina. Sasabunutan ko talaga kung sinong naglagay no'n doon. Shutanginerns siya.

Pero 'yong sakit ng tiyan ko eh biglang nawala, Diary. Wanna know why? Naks, english yorn! Hihi. So 'yon na nga! Sino ba kasi ang mag-iinda pa ng sakit ng tiyan kung ang mga shutanginerns na manginginom eh utos nang utos sa akin. Futanginerns. Noong una inutusan pa akong bumili ng yelo eh may ref naman. Ang hayuff, walang common sense 'no? Pero siyempre sinunod ko kasi alam kong may tindang yelo doon sa tindahan na pinagbabantayan ng poging boii. Hihi. Kaso sa kamalas-malasan eh ang naabutan ko na lang doon ay 'yong kapatid niyang babae na kala mo dedeng tinubuan ng babae sa sobrang laki ng joga niya. Ang hayuff, mukhang type pa nga ako eh kasi ayaw pa akong paalisin. Kung hindi ko siya binantaan na ihahampas ko sa kaniya 'yong hawak kong yelo na halos matunaw na nga dahil sa sobrang tagal na pagharot sa akin ng babaeng iyon ay hindi pa siya aalis. Futanginerns siya.

Alam mo, Diary, usto ko rin ng dede. Pero hindi naman 'yong dede ng ibang babae 'no! Iwwww! Di ko keribels 'no! Mamatay na lahat ng uhaw sa malalaki ang dede. Hihi. Charr lang, baka mamatay kasi agad si Kuya Picollo eh. Speaking of Kuya, asan ba kaya 'yon? Ayss, hayaan na nga natin siya. Baka jinojombag niya na 'yong haliparot na tinderang 'yorn!

Siyempre after nila akong pinabili ng yelo eh pagbalik na pagbalik ko mismo , inutusan na namarn ako. Bumili raw ako ng kornik para sa kanila. Shutanginerns lang ah, kung wala lang talaga akonv nakukupit eh baka hinayaan ko na lang sila. Aba'y sila itong umiinom tapos ako ang aabalahin nila? Shutanginerns nila.

Siyempre wala namarn akong magawa kaya bumili na lang ako 'no! Enjoy namarn kahit na minsan naiimbyerna pa rin ako sa babaeng nagbabantay ro'n. Why namarn kasi hindi na lang si cutie boi ang magbantay? Nakakashutaness lang ah.

Di lang doon natatapos ang unli-utos nila sa akin. Kung ano-ano pang iniutos. Haggard na ako pero keribels pa rin. Pero alam mo, Diary, dahil witty ako kaya nag-isip ako ng paraan para hindi na nila ako mautusan. Hihi. Siyempre witty ako so kahit gabi na ay umakyat pa rin ako sa puno ng mangga na nasa bakuran lang nina Lola. Siyempre magtatago ako rito 'no! Hayst, nakaka-stress na kasi kapag inuutusan.