My Ex-Boyfriend Is My Professor (Under Edited)

CHAPTER 10

"Ugly bitch..."

Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga sa nabasa ko sa twitter ni Camillie. She have a new update and it's really obvious that she talk about our issue na hindi ko alam kong bakit nagkaruon.

Napailing na lang ako.

They will keep on babbling as if they are a perfect creation. They can even make you feel all alone into this big world.

Ironic isn't it?

It's funny to think that they will judge you without even asking theirselves if they're perfect. There is no more beauty into this world if every bit of us keep on pulling down the others.

I want to go back to the past where humanity is still alive.

"Anak, Ty, kakain na."

Napatigil ako at nagangat ng tingin kay mama na sumilip sa pinto at hindi na kumatok. Huminga ako ng malalim bago tumango at sinabihan na susunod ako may aayosin lang kahit wala naman talaga.

Tyrell @tylexreyes

Pangit daw ako? Edi ikaw na maganda mula paa hanggang leeg, tanga!

I sight while looking for nowhere, iniisip kong bakit pinipeste ako ng babaeng yun na hindi ko naman alam kong bakit ako ang pinagbutongan ng galit na dapat kay Agatha.

She didn't want to fight with Agatha when she know that Agatha have cousin and she tough that I can't fight her back that's way she's shitting on me right know by telling to everyone how ugly I am which is not true.

What a jerk!

She can fight Agatha physically while she can fight with me mentally. Because she tough that hitting two birds in one stone will definitely win her own game.

What a brilliant idea!

Tumayo na ako ng matapus ako sa pag-post sa twitter bago lumabas sa kwarto at bumaba sa hagdaan dahil kita kong ako na lang ang hinihintay nila.

Sinalubong ako ni Mama. "Ba't ang tagal mong lumabas?"

"Sorry po."

Umopo ako kaharap kay Kuya na tahimik lang naglalagay ng kanin sa plato niya habang si Papa naman ay naglalagay ng ulam, katabi ko si mama na kaharap si Papa. Gaya ng dati naming nakasanayan, tahimik lang kaming kumain.

But this night, it's really different.

Gaya ng sabi ko sanay na akong tahimik kami pero sa pagkakataong to para may isang bagay lang ako napapansin kaya napatigil ako sa pagsubo habang tinitignan sila. And Kuya notice.

"What? Why you didn't eat? Is there something problem, Lex?"

Umawang ang labi ko, ever since when I born hindi ko pa naririnig mag tagalog ang kuya ko, lumaki kasi ito sa puder ng tita ko na nasa Australia at dun rin siya nagaral since highschool at dito naman siya sa pilipinas nag college pero kahit matagal na siya dito hindi parin siya sanay mag tagalog pero naiintindihan niya naman. Wala kasing magtuturo sa kaniya dun, habang masyado na siyang busy ngayon.

"Why? There's really a problem?" I ask back.

Napakunot ang noo n'ya. "What? I'm asking you answer me directly."

"I don't know, maybe I'm just tired."

Napataas ang kilay niya ngunit hindi na nagsalita at sinimulan ng kumain, kumain na rin ako. Sa aming pamilya ako ang palaging panghuli matapus kumain pero sa pagkakataon na ito ay ako na ang nauna, kinuha ko ang pinggan ko at nilagay yun sa lababo bago ako nagpaalam at sinabing may gagawin pa ako na school staff which is true.