CHAPTER 33

300 23 2
                                    

"Tyrell? Okay ka lang ba dyan?"

Mapait akong napangiti bago ko pinikit ang sarili ko at pilit ang sariling namnamin ang lamig ng tubig na galing sa shower.

"Kung hindi mo ito bubuksan hindi talaga ako magdadalawang isip na buksan-"

"I'm fine Draven! I just need to be chill!" Sigaw ko upang marinig niya sa labas.

Hindi ko alam kung narinig niya ba ang sinabi ko kaya uulitin ko na sana ng magsalita siya. "Please, don't kill your self, Tyrell. Don't you ever end your life to a things that you can actually fight. Hindi ka nagiisa, Tyrell, kasama mo ako, please."

Napatulala ako at napatigil sa sinabi niya. Hindi ko tuloy alam kung papaano ko siya makakalama pagkatapus niya akong nakitang pilit sinasaksak ang sarili.

"I-I don't know, Draven. I won't promise that I will not do it but please I hope you understand that I'm hurting and I need to be alon-"

"But being alone while you are too much hurting can lead you to be a trumatic person, Tyrell." Rinig kong sabi niya. "Nandito lang naman ako, I'm your hunter, remember? I can hunt your pain away from you, Ty. Just tell me and I will stay to you."

Napapikit na lamang ako bago tinapus ang ginagawa sa banyo at dun na nagbihis. Hindi rin naman nagtagal ay nakabihis na ako pero para sa akin ay yun na yata ang pinaka matagal na pagbibihis ko.

Pagkatapus kung magbihis at ayosan ang sarili ay lumabas na ako sa kwarto at bumaba sa hagdan para sana pumunta sa balkonahe dahil alam kung nandun si Draven ngunit ganun na lang ang gulat ko ng makita siya sa kusina na tila may inaasikaso.

Pumasok na lamang ako sa kusina at umopo sa upoan bago idukdok ang sarili sa lamesa bago napabuntong hininga.

"I made tea." Napaangat ang tingin ko kay Draven ng ilapag niya sa gitna ang isa tasa na may tea bag sa loob

"I don't want tea."

"I didn't make tea for you. This is tea is mine." Napaawang ang labi ko dahil sa sinabi niya dahilan para matawa siya sa reaksyon ko. "Kidding, you need this to gain some energy."

"Who said that tea can-" Hindi man lang niya ako pinatapus sa sasabihin ko ng sinapawan na niya yun.

"Tea is good for a body."

"But, it's night. Akala ko ba sa umaga lang ang tea iniinom?"

Napataas ang kilay niya. "Bakit? Di ka ba makakainom sa gabi ng tea dahil pangumaga lang to?" Tanong nito sa akin ngunit di ako nagsalita. "You can still drink the tea even if it's night already, Tyrell, because you have a mouth. Hindi naman nakakamatay ang uminom ng tea sa gabi."

"Still, I don't drink tea." Simula ng isinilang ako ay hindi ako umiinom ng tea hindi dahil ayaw ko sa lasa sadyang hindi ko lang talaga nakasanayan yun lalo na hindi naman kami nagt-tea sa umaga. Kape-kape o gatas lang kami at ipapares sa pandesal, hindi kami umiinom ng tea dahil wala kaming pambili.

"But you need it."

"I said, I don't want to drink it and I don't drink tea." Diin ko pa'ng sabi.

He sight before cross his arms in front of me. "Someday, you're gonna be all alone, so you need to figure out how to take care of yourself."

"I'm already alone, Draven."

He smirked. "Who says your alone? You still have us, Ty."

"You said that I'm gonna be all alone, why bother telling me that I still have all of you?" I rise my eyebrow to him before smirking too.

"I said, someday. Are you deaf?" Sarkastiko nitong sabi sa akin.

Sinamaan ko siya ng tingin. Loko siya ha?! "Then I will be waiting for that someday."

My Ex-Boyfriend Is My Professor (Under Edited)Where stories live. Discover now