My Ex-Boyfriend Is My Professor (Under Edited)

CHAPTER 32

"Why are you wearing like that?"

Napalingon ako kay Draven ng itanong niya sa akin yun. Kasama ko siya ngayon dahil maaga niya akong sinundo dahil sabi niya ay siya na lang ang maghahatid sa akin papasok sa school.

Same school lang naman kami kaya pumayag ako. Isa pa pagkapasok sa school ay hindi naman kasi magsasabay dahil college siya at high school student pa lang ako kaya magkaiba ang daan namin.

Siya ang naghatid sa akin dahil yun ang sabi ni Kuya, nagulat pa ako dahil kilala niya si Kuya sa pagkakaalam ko ay hindi ko pa pinapakilala sa kaniya si Kuya sa personal o baka... naipakilala ko na pero nakalimutan ko lang.

Pero alam ko talagang hindi ko pa napakilala silang dalawa sa personal.

"Masama ba? At isa pa ang ganda ko kaya sa sout nato." Nasabi ko na lang. I'm wearing a white turtle neck with a red dress, even my sacks is red with matching a shoes sandals color white, lahat ng sout ko ngayon ay may kinalaman sa kulay na puti at pula.

Since ay malapit na ang holiday at patapus na rin ang exam lalo na sa highschooler na tulad ko. We're allow to wear any dress as long is it's not a revealing one.

"Hindi ka ba naiinitan?" Tanong n'ya.

"Susuotin ko ba kung naiinitan ako?" Pagbabara ko bago natawa ng mahina. "My extra naman akong damit sa bag ko, pag nainitan ako ay magpapalit ako, you don't need to worry, okay?"

"Bakit ba kasi naggaganiyan ka kung magbibihis ka lang rin pala." Dada niya.

"Hey! Ang sinabi ko pag naiinitan lang ako! Malay mo hindi ako maiinitan."

"Ano akala mo sa room niyo? May air-con? Electric fan nga pinagaagawan niyo pa dahil mainit tapus sasabihin mong hindi ka maiinitan dun? Sa sout mong yan?" Sandali siyang tumingin sa dapit ko bago nagfucos sa daan dahil nagmamaneho ito. "... I doubt."

"Rami mong sinasabi, ikaw ba ang nagsusuot? Ikaw ba ang maiinitan? Ikaw ba ang mapapagod? Grabi to parang di nag black t-shirt ngayon ha, mas mainit pa nga yan kesa itong sout ko!" Reklamo ko.

"What can I say? I like black."

I rolled my eyes. "I love how I dress right now, eh."

"Tsk, maganda ka naman kahit anong susuotin mo, baka nga pag naging polubi ka pa sa kalye meron paring mangliligaw sa'yo..." Hindi ko tuloy alam kong pinupuri niya ba ako o inaasar ako. "... I just don't find any prupose why you need to wear like that."

Natampal ko siya sa balikat niya ng mahina. "Ayos lang ako, ano ka ba, okay lang ako." Hindi ko na alam kung sinasabi ko na lang ba yun sa kaniya para mapagaan ang pakiramdam niya o kinukubinse ko na ang sarili ko na magiging maayos ang lahat sa akin.

"If you say so."

The truth is, I hide my bruise to him. I don't want him worried at me. Subrang rami na niya naitulong sa akin kahit sa simpling nandyan lang siya sa tabi ko ay malaking bagay nayun lalo na unti-unti ng lumalayo sa akin ang mga taong pinapahalagahan ko.

Kuya been killing his self in acads, hindi niya rin kinausap si Mama dahil parehas ko galit pa rin ito pero alam ko na may iba na sa galit niya. Galit siya sa isang bagay na hindi ko alam kung ano.

Jace already told me na hindi siya dito magpapasko dahil kailangan na niyang lumipad sa ibang bansa para sa pagaaral niya sa kompanya at kasama ang pamilya niya, of course.

Si Agatha na man at my other cousins family ay sa korean magpapasko, dahil na rin sira na ang pamilya namin ay hindi na kami makakasama kahit pinipilit na kaming dalawa na lang ni Kuya but like what I said kuya been killing his self in acads habang ako na man ay unti-unti ng nawawala sa sarili.