DS #2: Hating The Arrogant Billionaire

Chapter 12

The following day was so smooth. We've seen each other a lot. Lagi din naming sinasama ang mga kapatid ko.  Bukas ay babalik na naman kami sa Batangas for the construction.

Kararating lang namin ng galing mall. Nakatulog na nga ang kambal dahil sa  kalalaro. Sinundo pa namin galing school. Naging busy kasi si mom at dad.

"Ilapag mo lang siya diyan, Phy. Salamat ah?" si Silver kasi ang huli niyang binuhat. Nasa iisang kwarto ang kambal pero dalawa ang kama.

He's wearing his white long sleeves. Ewan ko ba, kapag pumupunta siya dito halatang lagi siyang galing sa trabaho.

"I love playing with them," bigla niyang sambit. Sinara niya ang pinto at magkasabay kaming bumaba.

"Alam ko, kitang-kita naman, eh. You're happy when you're with them," I said, smiling. Masaya ako dahil nagiging masaya siya. Hindi 'yong laging seryoso ang mukha niya. Patuloy kang papangit kung ganiyan.

"Yeah, I am loving the environment when I am with the three of you..."

Napakagat-labi ako habang pigil ang ngiti. Ilang ulit ko nang naririnig ang ilang matatamis na salita na nagmumula sa kaniya pero ayoko namang mag-assume. I remained silent and accept what he wanna say. Pero minsan hindi ko mapigilang mapatili, kiligin at ngumiti. He's becoming different or maybe that's what he is.

"A-ano, uhmmm...gusto mo ba ng maiinom? Teka, umuuwi ka pa ba sa bahay ng mommy at daddy mo?" nagtataka kong tanong. Hindi ko na kasi siya pinagda-drive.

"Do you have beer? I wanna drink, just one bottle, Sierra," he said, pleading.

Napatango ako sa kaniya. May stocks naman si dad. I got two bottles, para sa kaniya at para sa 'kin.

"Umiinom ka?" tanong niya habang nasa hawak ko ang kaniyang tingin.

I nodded my head, "Yeah, sometimes...with friends," I replied. During college years, we can't avoid clubbing, "Sa pool tayo, masarap ang hangin do'n." Aya ko sa kaniya.

Sumunod naman siya sa 'kin. Umupo ako sa edge ng pool dahil wala naman itong lamang tubig. Tumabi siya sa 'kin.

"I am sleeping at mom's house temporarily. You know, I have sleeping issues," he told me and chuckle. Agad siyang uminom ng beer.

I stared at him for a while. I think there is a reason why he can't sleep or nasanay niya ang sariling niyang matulog ng late.

"Oo nga, how are you this past few days?" I asked curiously. Hindi ko na nakikita ang eyebags sa ilalim ng mga mata niya. Nagiging maliwanag na rin ang mukha niya. Dahan-dahan lang ang pag-inom ko.

"So far, I am getting better..." He looked at me straight in my eyes with sincerity. Kaya napaiwas ako ng tingin. Kinakahaban ako kapag nakakaramdam ako ng kakaiba. Napabuga ako ng hangin para pakalmahin ang sarili ko.

"What's your routine? Is your mom singing you a song before you sleep?" seryoso kong tanong. Napatikom ako ng bibig matapos siyang marinig na tumawa. Kumunot ang noo ko.

"No," he shook his head, "Never, Sierra. I am a man now...Pierce will just laugh at me," he mumbled.

I pouted my lips. Napatingin ako sa boteng hinahawakan ko. Wala namang masama do'n.

"So, bumalik ka na sa pag-inom ng sleeping pills?"

Umiling siya, "No, I will never. I already found my peace..."

Huh? 

Bakit mukha ba siyang binubulagbog?

"Good then. I'm happy for you," I said in soft tone.