Chapter 14

6.7K 186 11
                                    


"I'm jealous with Pierce."

We're on the beach. Watching the stars shining. We heard the waves of the sea water. Medyo malamig pero dahil sa paghawak niya sa kamay ko.

"Kaya ka ba nanligaw sa 'kin?" natatawa kong tanong. I think it triggered him.

He hold my hand tighter, "Not really, but it made me scared that you might like him...I knew you first," he said in soft tone. So, totoo nga? Na-trigger siya para gumawa ng move. My lips lifted.

"Mabait naman kasi talaga siya kaysa sa 'yo," ani ko. Nakita ko ang pagkunot ng noo niya kaya agad akong tumawa. Tumaas ang isang kilay niya sa 'kin kasabay ng pag-ismid niya.

"Maybe he is," he boredly said.

Hinila ko papalapit sa 'min ng magkahawak naming kamay. I can't believe that I am holding his hand. Ilang araw na rin matapos niyang sabihing gusto niya ako. Here I am, enjoying every second I am with him.

"But you're different, Phy," I whispered while smiling sweetly. Maybe I looked so crazy because of my smile but he pinch my cheeks slightly.

"Cute...why do you think so?" he asked with amusement in his face.

"Kasi isang ahas ang pangalan mo," pagbibiro ko sa kaniya. His smile faded. His face become serious. I can't help but to laugh because of his reaction. Umiwas siya ng tingin sa 'kin habang hindi ko mapigilan ang sarili kong tumawa.

"Hey, Phyton." Tawag ko sa kaniya. Hindi man lang siya lumingon sa 'kin.

"The spelling is different, Sierra," he seriously told me. I bite my lips to stop laughing, dahil napipikon na siya. His forehead creased. Damn, being serious and handsome at the same time.

"Yeah, Phyton. Don't be mad, I was just joking, okay?" I said. Pero hindi pa rin siya lumingon sa 'kin, "Hey, Phyton. Come on," I rolled my eyes. Babalik na naman ulit kaming Manila bukas. Wala namang problema sa 'kin ang mahabang byahe.

He slowly tilted his head to glance at me. I tried to smile at him but his face crumpled. Marahan ko siyang hinila.

"Phyton," tawag ko sa kaniya ulit, "Phyton the CEO! Phyton the CEO!" kanta kong gawa. Ewan ko kung anong tono ang ginawa ko pero effective ito. Bigla siyang natawa. I saw his lips trembled, stopping himself to laugh so hard.

"Phyton the CEO!"

"Hey, stop! Baka magising ang mga taong natutulog at akalain nila may sunog," sabi niya sabay takip ng bibig gamit ang palad niya. Umirap ako.

"Grabi ka naman! Maganda kaya ang boses ko," sabi ko sa kaniya. I pouted my lips.

"Try harder next time, Sierra."

The next day. Kagaya ng sinabi ko pabalik na naman ulit kaming Manila. We're on the middle of driving when he spoke.

"My birthday is coming..."

Napalingon ako sa kaniya, "Birthday?" tumango siya, "Kailan? Anong date?" natataranta kong tanong. I pick up my phone and I'll set the date.

"July 13," he answered. Kailangan kong mag-prepare. Ngumiti ako matapos itong lagyan ng reminder, "I think my grandparents will make preparations," he added. Mukhang hindi niya gusto 'yon.

I nodded my head, "What do you want as a gift, Phyton? Para naman mapaghandaan ko," sabi ko sa kaniya. I want to make it memorable.

"You'll become my girlfriend, that's what I want as a gift."

My cheeks heated. Napahawak ako dito, ramdam na ramdam ko ang pag-init nito. I bite my lips but I still keep on smiling.

"No, pressure, Sierra. I can wait," he spoke again.

DS #2: Hating The Arrogant Billionaire Where stories live. Discover now