DS #2: Hating The Arrogant Billionaire

Chapter 23

Ang bilis lang ng araw. We celebrated our first month. Sinundo niya ako mula sa bahay. I am wearing a bodycon dress and simple sandals. Lumabas na ako habang dala ang ngiti sa mga labi ko. Actually, I'm so excited. This is my first time celebrating monthsary, noon lang nakikita ko ang mga kaklase ko na masayang tumatanggap ng regalo.

Sinalubong niya ako ng isang malaking yakap. Hinalikan niya ang ulo ko, "Happy first month, love. Flowers for you," he whispered. He handed me the beautiful flowers wrap in a fancy paper. Naging kulay kamatis ang pisngi ko.

"Thank you," I kissed his cheek. He pursed lips before opening the car's door. I get in and buckle my seatbelt. Ang bilis ng mga araw.

Nakarating kaming dalawa sa isang restaurant. Napa-wow ako, mula sa labas ay kitang-kita ang kulay nito sa loob. Gabi na kasi kaya ang ganda tingnan sa loob. He hold my hand and pulled me.

"Ang ganda dito," komento ko.

Napalingon siya sa 'kin, "Thank you, akala ko hindi mo magugustuhan," sabi niya.

Napataas ang kilay ko, "Bakit naman hindi? Kahit nga sa park lang tayo mag-date okay na sa 'kin 'yon, eh," sambit ko. Sinandal ko ang ulo sa braso niya. Kung titingnan para akong linta na nakadikit sa kaniya.

"We'll try that next time, love." Mahina siyang tumawa kaya nakitawa na rin ako. He pushed the door and we get in. Ang aliwalas sa loob. The brown like glass seems good at my sight with the light. Para siyang ihawan.

Lumapit kaming dalawa sa counter, "I have reservation under Mr. Delos Santos," sabi niya. Mr. Delos Santos? Puwedi niya namang sabihin ang pangalan niya.

"Wait lang po, sir," sabi ng babae at parang may hinahanap na kung ano. Tumango-tango siya at ngumiti sa 'min, "This way po, ma'am, sir." Inilahad niya ang kamay niya sa daraanan namin. Nagsimula na kaming maglakad ni Phyton hanggang sa makarating kami sa likurang bahagi ng restaurant.

Nalaglag ang panga ko dahil sa gulat at pagkamangha. It's indeed a beautiful place. I can't utter any word, hindi ko maalis ang mga mata ko sa nakikita. There's a pond and after that  there is a single table for two with a candle above.

Napalingon ako sa kaniya na ngayon ay nakatingin sa 'kin, "T-This is beautiful, Phyton." Agad akong napayakap sa kaniya. Sh*t ang ganda! Is this a surprise?

Hinaplos niya ang likuran ko, "I love you, Sierra. Let's go before I changed my mind and bring you home and lock the door, hmmm?" tumaas ng gilid ng labi niya kasabay ng paglapit ng mukha nito. His ash eyes are literally handsome. I cupped his face and slowly giving him a peck on his lips. Napapikit siya kaya napangiti ako.

Ipinanghila niya ako ng upuan kaya agad akong umupo ng maayos. May waiter na biglang dumating at tumayo sa gilid namin. Naghihintay siguro siya ng hudyat.

"Serve the main course please," Phyton commanded. Napangiti ako. Ang sosyal naman dito, "Stop smiling, love. Tingin ko pinagtatawanan mo ako," sabi niya at ngumuso.

Bigla akong natawa, "Hindi kita pinagtatawanan, 'no! Masaya lang ako ngayon," sagot ko sa kaniya. Ayoko naman na gano'n ang isipin niya. Ipinatong niya sa ibabaw ng kamay ko ang kamay niya.

"Mom is asking why aren't going there anymore?" he asked in low voice. Nakatingin lang siya sa kamay naming dalawa.

Bigla akong napalunok dahil sa hiya. Nahihiya kasi talaga ako sa nangyari, hindi man lang nga ako nakahingi ng sorry sa ginawa ko.

"I'm sorry, nahihiya na akong pumunta do'n," ngumuso ako at nag-iwas ng tingin. I heard him sighed heavily.

"Why are you shy? Hindi ka pa rin ba nakaka-move on hanggang ngayon? Love, that was already month ago," his face softened. Paranfmg gusto niya akong yakapin pero nasa kabilang upuan ako.