ဆားယယ် [ အရိုင်းဆန်စွာ ပြေးလွှားခြင်း ]

Part 91 (unicode)

Part 91 ~ ~

သူ ကုဖေးကိုငေးကြည့်ပြီး စကားမပြောခင်
အထိ ငါးမိနစ်လောက်တုံ့ဆိုင်းသွားတယ်။
" ကုဖေး..."

"ဟမ်.."
ကုဖေးက နှုတ်ခမ်းထက်တွင် ခဲတံကိုက်ထား
ရင်း သူ့ကိုကြည့်လာ၏။

"မင်း ငါ့ကိုအဲ့ပိုက်ဆံမပေးနဲ့တော့။ဒီအတိုင်း
....မင်း အကောင့်ထဲမှာပဲ ထားလိုက်။မင်း ငါ့အတွက်သိမ်းထားလို့ရတယ်လေ။ဘယ်လို
သဘောရလဲ ။ "

ကုဖေးက အကြောင်းမပြန်လာပေ။ သူ့နှုတ်
ခမ်းထက်ရှိခဲတံသည် အနောက်မှအရှေ့သို့
ဆတ်ခနဲ လှုပ်ရှားသွား၏။

အချိန်တဒင်္ဂကုန်ဆုံးသွားပြီးနောက်တွင်၊သူ့
နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းတွေကတွန့်ကွေးသွားပြီး
နူးညံ့သိမ်မွေ့သောအပြုံးအသွင်ကူးပြောင်း
သွားသည်ကိုသာ ကျန်ချန် မြင်လိုက်ရသည်။

ကျန်ချန် သူ့ကို စိန်းစိန်းဝါးဝါးစိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။
" အိုကေလား မအိုကေဘူးလား။ "

ကုဖေးက ခဲတံကိုပြန်ဆွဲထုတ်၍ လက်ထဲမှာ
လှည့်လာ၏။
" ချန်ကော ,ဒီဘဝမှာ မင်းနဲ့ဆုံစည်းခွင့်ရဖို့၊  ငါ အရင်ဘဝက ကောင်းတာတွေအများကြီးလုပ်ခဲ့တယ်ထင်တယ်။ "

အကယ်၍ သူ ကုဖေးအကောင့်ထဲမှာပိုက်ဆံ သိမ်းဆည်းထားခဲ့လျှင်၊နောက်နောင် ကုဖေး
အသုံးလိုအပ်လာခဲ့လျှင် 'ဟိုပိုက်ဆံတွေကို မင်း အရင်ယူသုံးလိုက်ရတယ်' လို့  သူပြော
လို့ ရနိုင်သည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် ' ငါ့ပိုက်ဆံ
တွေကို ယူလိုက် ' လို့ ပြောခြင်းထက် ပို၍
ချောမွေ့သွားပြီး ၊ ကုဖေးအတွက် လည်း
'လက်ခံဖို့ရာ 'ပိုလွယ်ကူသွားပေလိမ့်မည်။

သူ့ကိုယ်ပိုင်အကောင့်ထဲတွင် အထက်တန်းနောက်ဆုံးနှစ်အတွက်ကျူရှင်စရိတ်၊သင်ရိုး
ညွန်းတမ်းစာအုပ်တွေ၊နေထိုင်စားသောက်မှု
ကုန်ကျစရိတ်တွေအပြင် တက္ကသိုလ်ပထမနှစ်အထိ လုံလုံလောက်လောက်ကျန်သေး၏
။ဓာတ်ပုံရှုတင်အတွက် ကျန်သေးတဲ့ပမာဏကို သူ ကုဖေးကို ပေးလို့ရတယ်။

ဒါပေမဲ့ ကျန်ချန် ပါးစပ်လှုပ်လိုက်သည်နှင့်
ကုဖေးက သူ့ကို ဖောက်ထွင်းမြင်နိုင်သွားပုံပရသည်။ကုဖေးက သူ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို မြင်
သာအောင် မပြသော်လည်း၊ သူက ထိုစကားကို ဆက်မပြောတာကြောင့် ကျန်ချန်လည်း နောက်ထပ်တစ်ကြိမ်အဆိုတင်သွင်းတာမျိုး
မလုပ်ဖြစ်တော့ဘူး။