KIRIK ANAHTAR -1-
WattpadFantasyTR, FANTASTİK VARLIKLAR DÜNYASI LİSTESİNDE!
Doksan beş yıldır seçilmiş bir melek olmayı istemeyen Faith, ihanetle suçlandığında ve ırkı ikiye bölündüğünde bunu acıyla kabullenmesi gerekir.
Asıl düşmanının kim olduğunu...
YENİ BÖLÜMLE MERHABAA. Nasılsınız? Umarım keyifler yerindedir çünkü bu bölümde enerjinize ihtiyacımız vaar :D Benim de bir enerjiye ihtiyacım var galiba :D Taşınma sürecinde sizlere hiç tanıtım hazırlayamadım. Yerleşmem tamamlandığında video, reels ve fotoğraflarla geleceğim :) Ayrıca belki kapak da yenilenir. Eski kapağı koyuyorum ki yenilenirse onu da görebilelim.
İyi bölümler :)
IG: ki.vara / varaninkaleminden
°Vara
Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.
---
Uyumamıştım ama kalkmaya karar verdiğimde hava aydınlanmıştı bile. Hatta o soğuk havası, kuşların cıvıltısı sonlanmak üzereydi. Aralık perdeden sızan gün ışığı ahşap zemine düşüyordu. Ama gölgede kalan yerler oldukça karanlıktı ki ilk kalktığımda saatin öğleyi geçtiğini tahmin ettim. Hatta bir ara uyuyakalmış olabileceğimi düşündüm. Ta ki saate bakana kadar...
Dolaba konmuş olan spor eşyalarından siyah, kenarları içgösterir bir tayt; içime spor sutyeni üstüne de askılı havadar bir üst giydim. Koşuya uygun ayakkabılarımın rahatlığını olduğum yerde birkaç adım koşarak kontrol ettim. Saçlarımı ise balıksırtı örmüştüm. Kısa olduğundan pek başarılı sayılmazdı ancak elimden bu geliyordu.
Odadan çıktığımda binada hayatın henüz başlamamıştı. Odaları geride bırakıp Morris'in odasına yöneldim. İçeri girmeden önce tıklattım ve komut verilmeden kapıyı araladım. Odayı arkasına almış, dışarıyı seyrediyordu. Yeni günün ışıkları ise perdeden sızıp iri yarı bedene vuruyordu. Arkasındaki gölge ise imkânsızı başarıp masayı katediyor ve ayaklarımın ucuna kadar geliyordu. Bir şey demesini beklemeden, "Savaşçılarınla antrenmana hazır mısın? Sonuçta bir melekle antrenman kolay rastlanmaz." Bedeninin tamamen döndürmeden bana baktı. Sonra da gülümsedi. Birazdan başlayacaklarını söylediği için hızlı adımlarla yemekhaneye gidip sırf istekten bir elma kaptım. Büyük dolaplar vardı. Anlaşılan sürekli atıştırmalıkları oluyordu. Ancak öğün yemeklerini aşçılar yapıyordu -en azından öyle görünüyordu.
Elmamı kütürdeterek yerken bahçeye çıktım. Birkaç elf şimdiden sıra oluşturmuştu ve bazıları esniyordu. Elmamı bitirip çöpe doğru attım. Çöpün dışına gelirken de atnrenman olması maksadıyla gücümü kullanmaya çalıştım. Çöp zar zor havalandı ve kutuya girdi. Bunun bu kadar zor olması canımı sıkmıştı açıkçası. Babam olsaydı belki... Hayır, böyle duygu sömürücülüğü yapmayacaktım.
Morris ve Laurita sıranın tam karşısındaydı ve inceliyordu. Sırada sadece yirmi dört kişi vardı. Morris'in dün bahsettiği birlik olmalıydı bu. Ben binanın bir çıkıntısına çökmüş onları izlerken onlar koşularını tamamladı ve ikinci binaya girdi. Laurita bana doğru el yaptığında yanına uçtum. Kanadımın hava akımı at kuyruğunu hareketlendirmişti. Ayrıca buna alışık olmadığını belirtircesine yüzünü buruşturmuştu.
