နူးညံ့တဲ့ အမိန့်တော် ( နူးညံ့တဲ့ အမိန့္ေတာ္ ) [ Complete ]

Part - 10

( Unicode )

ကျောင်းအမျိုးသား အဆောင် တွင် ညချမ်း အချိန် စကားသံများ သီချင်းသံများနှင့် ဆူညံ နေလေသည်။
မင်းခန့် စာကြည့် စားပွဲ တွင် ထိုင်နေရင်းမှ
သူ့၏ အခန်းဖော် ဖြစ်သူ အား လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။

"ချားလစ် "
"အေး ပြော "

"ငါတို့ နက်ဖြန် P3 ဖြေရမှာ ဘယ် အပုဒ်လဲ "

"အေး ငါလည်း အဲ့ဒါ မင်းကို မေး မလို့ဘဲ ငါ အဲ့နေ့ club ကိစ္စကြောင့် အတန်း မတက်တော့ မသိဘူး"

"ထင်သား ဘဲ မင်း မသိဘူး ဆိုတာ group Cb ထဲ ဘဲ ၀င်မေးလိုက်တော့မယ် "

"မင်း gp ပြောမှဘဲ ငါတောင် Facebook ပေါ် မရောက်တာ အတော် ကြာပြီ "

"မင်း​ဘယ်တော့ ဖုန်းအသစ် ပြန်ဝယ်မှာလဲ ဒီနေ့တောင် Dream က မင်းကိုadd ထားတာ ခုထိ မင်းလက်မခံသေးလို့ ဆိုပြီး ငါ့ကို လာမေးနေတာ"

"အိုး... သူငါ့ကို လာadd ထားတာလား "

"အေး ကြည့်ရတာ မင်း password မေ့နေတဲ့ အတောတွင်းကဘဲ လာadd ထားတာ ထင်တယ်"

မင်းခန့် စကားကြောင့် ချားလစ် သူ့fb acc ထဲ ပြန်ဝင်နိူင်ရေး password အား သေချာ ပြန်တွေးနေရသည်။

"ငါ ဘယ်လို တွေးတွေး ငါ့password ကို မမှတ်မိဘူး ဖြစ်နေတယ် "

"မင်း note စာအုပ်ထဲ မှတ်ထားမိသေးလား ရှာကြည့်လိုက်ဦး"

"ဟုတ်သားဘဲ ငါမှတ်ထား မိသလား မသိဘူး "

ချားလစ် သူနေ့စဥ် စာမှတ်နေကြ note စာအုပ်အား ထုတ်ကာ အစမှ သေချာ လှန် ကြည့်နေပြီ ဖြစ်သည်။မင်းခန့်ကတော့ စာကြည့်ခုံတွင် ထိုင်နေရင်း သူ့အား စိတ်ဝင်တစား လှမ်းကြည့်နေသည်။

"တွေ့လား "
"မတွေ့သေးဘူး"

"မင်း နာမည်တွေ ဘာတွေနဲ့များ မှတ်ထားမိတာလား "

"နာမည်.. "

ချားလစ် နာမည် ဆိုမှ တစ်ခုခု အား သတိရသွားကာ
"အား.... ငါမှတ်မိပြီ ကျေးဇူး မင်းခန့် "