HEAVEN'S HAVEN | COMPLETED

CHAPTER 17

“SALAMAT sa paghatid sa amin, Axen,” imik ni Kath matapos naming bumaba mula sa pagkakasakay sa motor ni Xianiel.

“Salamat,” mahina kong imik, hindi makatingin nang maayos kay Axen. Hindi na sana ako magsasalita pa kung hindi lang ako tiningnan ng dalawa na animo’y may hinihintay na sabihin ko.

“Mamaya, Heaven, huwag mo kalimutan…” Mabilis na pinaandar ni Axen ang motor niya matapos iyong sabihin. Ni hindi niya ako hinintay na makasagot o makumpirma man lamang ang sinabi niya.

“Ano ‘yung sinasabi ni Axen na huwag mo raw kalimutan?” agad na tanong ni Kath.

Bumuntonghininga ako. “Ini-invite ako ni Mrs. Fuertes na mag-dinner sa kanila.”

“Eh, pa’no iyan? Mukhang hindi kayo maayos ni Axen. Pupunta ka pa rin ba?”

Hindi ako nakaimik. Hindi ko rin kasi alam talaga kung pupunta ako o ano. Baka magtaka pa sila Mrs. Fuertes at Sir Arman kapag napansin nilang hindi kami nagkikibuan ng anak nila. Hindi magiging convincing ang pagpapanggap namin ni Axen kapag nangyari iyon. Bakit kasi ngayon pa nagkaganiyan si Axen? Ano bang nagawa ko?

---

“MY wife told me that you are going to join us on dinner tonight. Is that true, Heaven?”

Natigilan ako matapos iyong itanong ni Sir Arman. Narito ako ngayon sa office niya dahil ipinatawag niya ako. Ang akala ko nga’y papagalitan niya ako kaya niya ako pinapunta rito.

“Kung anuman ang mga maririnig mo mamaya sa bahay, sa atin na lang sana iyon. Huwag mo na lang sanang banggitin sa ibang tao.”

Muli ay napako ako sa kinatatayuan. Chismosa ba ang tingin niya sa akin? Pinigilan kong mag-isip ng mga negatibong bagay dahil sa sinabi niya. Wala naman siguro siyang masamang ibig sabihin sa sinabi niyang iyon. Baka nangangamba lang siya sa reputasyon ng pamilya nila. “Wala po kayong dapat ipag-alala. Hindi ko po ugaling magkalat ng kung anu-anong chismis.”

Bahagya siyang natawa dahil sa sinabi kong iyon. “Oras na ikasal na kayo ni Axen ay magiging tunay ka nang bahagi ng pamilya. Kaya kung anuman ang ikakalat mo sa ngayon, babalik din sa iyo sa hinaharap.”

Tumango ako. “Naiintindihan ko po, Sir.”

“Just call me Tito Arman if we’re not talking about work.”

“S-Sige po, Tito.” Nipis ang mga labing ngumiti ako rito. Pinahintulutan niya na akong lumabas kaya wala na akong sinayang pang panahon at umalis na ako roon. Nasalubong ko pa si Axen pagkalabas ko. Napaiwas siya ng tingin nang magsalubong ang mga paningin naming dalawa.

---

“SUMUSOBRA ka na! Porket anak ng CEO ang boyfriend mo, lagi ka nang pinapauwi nang maaga!” pagbibiro ni Kath matapos kong magpaalam sa pag-alis ko.

“Manahimik ka nga, baka may makarinig sa iyo. At saka hindi pa naman ako uuwi. Pupunta ako sa bahay nila Axen para sa dinner.”

“Ay, ang sosyal! Mamamahaw lang naman yata kayo may pa-dinner-dinner pa kayong nalalaman!”

Halos takpan ko ang bibig ni Kath. Baka mamaya marinig kami ni Sir Arman, ang sabi ko pa naman kanina ay hindi ako chismosa. Pahamak talaga ‘tong babaeng ‘to kahit kailan!

“Heaven…”

Napalingon ako sa tumawag na iyon. Natigilan naman ako nang mapagmasdan ko ang paglapit ni Axen sa kinatatayuan namin ni Kath. Blangko lamang ang ekspresyon nito.