Kinderen van Praesidium

POV Caitlin - Magische krachten?

Mijn groepje bestaat uit Marnix, Fay en Evy. Ik krijg de taak om de komkommer te snijden. Ik pak een snijplankje en een mesje. 'Je moet wel de schil van de komkommer afhalen, hoor. Anders lust ik het al helemaal niet!'

'O nee, Evy! Komkommer eten met schil is echt het einde van de wereld!' Ashley kijkt haar boos aan.

'Laat maar, Ashley. Ik schil hem wel.'

'Dank je, Caitlin. Trouwens, waar bemoei jij je mee, Ashley? Jij zit niet eens in ons groepje!' Evy kijkt haar uitdagend aan.

'Waar ik me mee bemoei? Ik zeg gewoon dat jij je niet zo aan moet stellen!' Ashley loopt dreigend op Evy af. Ze is nu echt boos.

'Ashley, rustig.' Ik probeer haar te kalmeren.

'Wat is hier aan de hand?' Mevrouw van Leeuwen komt bij ons staan.

'Niks, mevrouw.' Evy kijkt Ashley aan.

'Nee, hoor. Er is helemaal niks aan de hand', snauwt Ashley. Ze loopt terug naar haar groepje.

Ik begin de komkommer te schillen. Vraag me niet hoe, maar opeens schiet ik uit en haal ik mijn onderarm open. 'Au! Verdomme!'

'Zeg, schelden is niet netjes!' Evy kijkt me even aan en gaat dan verder met haar paprika. Ik kijk even waar Ashley is. Gelukkig, ze staat aan de andere kant van het lokaal. Mevrouw van Leeuwen is net het lokaal uitgelopen dus als Ashley Evy gehoord had, was ze haar aangevlogen. Ik leg mijn hand op mijn wond en loop naar de kraan.

'Gaat het?' Marnix is naast me komen staan.

'Ja, gaat wel.' Ik glimlach en haal mijn hand van mijn wond af om hem af te spoelen. Wat? Hoe kan dat? Mijn onderarm, die net nog flink bloedde, is nu helemaal heel. Niet eens een korst. Alsof er niks gebeurd is.

Marnix kijkt als een snoek op zolder. 'Hoe kan dat nou?'

'Geen idee. Dit is echt heel raar.' Vol ongeloof kijk ik naar mijn onderarm. 'Zou dat mijn voorgevoel geweest zijn?'