Kinderen van Praesidium

POV Marnix - Alles is weer uitgepraat

'Ik weet niet of ik nog wel door wil gaan als Marnix uit het team stapt. Marnix is straks alles weer vergeten en ik ben bang dat hij zich dan buitengesloten voelt. Ik denk niet dat ik dat er wel voor over heb', zegt Caitlin zacht tegen Lendovicus.

'Serieus? Wat een dom excuus, zeg! Je kunt ook gewoon zeggen dat Marnix er zelf voor gekozen heeft.' Hoewel we een week verder zijn, is Ashley nog altijd niet afgekoeld.

Lendovicus negeert Ashley en richt zich tot Caitlin. 'Weet je het heel zeker? Deze beslissing is onomkeerbaar.'

'Caitlin, denk goed na over deze keuze. Voordat Lendovicus mij alles laat vergeten, ga ik een briefje voor mezelf maken die ik op mijn slaapkamerdeur hang waar ik opschrijf dat ik niet boos moet zijn als jullie mij soms buiten sluiten.'

'Precies, laat Marnix' egoïstische keuze jouw pret nou niet bederven', snauwt Ashley.

'Jij bent hier anders degene die egoïstisch aan het doen is!' roept Esra boos.

'Juist, het is mijn leven en jij bepaald niet wat ik wel en wat ik niet doe!' vul ik Esra aan. Ik ben nu helemaal klaar met Ashleys vervelende gedrag.

'Jouw stomme keuzes bepalen anders ook voor ons hoe het verder gaat!' schreeuwt Ashley.

'Stoppen! Allemaal!' roept Lendovicus. 'Ga even allemaal zitten.' Wij gaan op de bank zitten terwijl Lendovicus de keuken inloopt. Hij komt terug met zeven glazen water.

'Dank je', zeg ik bijna zonder geluid als Lendovicus een glas water aan mij geeft.

Lendovicus gaat zoals altijd in één van de twee donkerblauwe stoelen zitten. 'Ashley, ik wil dat je even naar me luistert, oké?' zegt hij rustig.

'Prima', zucht ze.

'Ik snap dat dit moeilijk is en ik snap dat je teleurgesteld bent dat er al heel vroeg een teamlid vervangen moet worden. Wij snappen allemaal dat je boos bent of niet soms?' Lendovicus kijkt ons aan. We knikken alle vijf. 'Zie je? Ik snap je en je vrienden snappen je, dus het zou vriendelijk van je zijn als je zou proberen om Marnix' keuze en de keuze van je vrienden om die beslissing te accepteren, te begrijpen.'

'Dat heb ik geprobeerd, maar ik kan er met mijn hoofd niet bij.' Ashley richt zich op mij. 'Waarom zou je niet voor die paar jaar op mavo willen blijven?'

'Ik heb hier geen uitdaging en...'

'Kinderen van Praesidium is toch je uitdaging?' roept Ashley gefrustreerd.

'Ashley, laat Marnix even uitpraten.'

Ik kijk Lendovicus dankbaar aan en ga verder. 'Ashley, kijk. Kinderen van Praesidium is gaaf. We zijn nog maar net begonnen en we hebben al zoveel coole dingen samen beleefd, maar Kinderen van Praesidium is maar voor een paar jaar. En natuurlijk, je hebt gelijk als je zegt dat de mavo ook nog maar voor een paar jaar is. Het is alleen zo dat het niet goed voelt. Ik kan de havo aan dus waarom zou ik dan nu niet meteen gaan? Jij zegt dat ik er nog even mee moet wachten zodat ik mijn tijd bij Kinderen van Praesidium af kan maken, maar mijn gevoel zegt me dat ik dat niet moet doen.'

Ashley zucht. 'Oké.' Ze slikt hoorbaar. 'Als dat is wat je wil dan...'

'Als het anders had gekund had ik het gedaan.'

'Jongens, jullie moeten begrijpen dat het al tijd genoeg kost om iedereen straks uit hun les te trekken aangezien jullie allemaal een ander profiel hebben volgend jaar. Dan kun je niet ook nog eens naar Marnix racen die tien kilometer verderop een les aan het volgen is. Dat gaat gewoon niet.' Lendovicus kijkt ons aan.

'En nu?' vraagt Ashley. 'Hoe gaan we nu verder?'

Lendovicus neemt een slokje water en zet zijn glas dan weer neer op het tafeltje. 'De zomervakantie is over een paar maanden. Zolang kan Marnix nog blijven. Ondertussen heb ik genoeg tijd om jullie klasgenoten te observeren en te beslissen wie er goed in het team past. Uiteraard mogen jullie ook met suggesties komen. Wel heb ik het liefste dat er nog een jongen bij komt.'

'Jasper is misschien wel een optie', zegt Hanna zacht. We knikken.

'Hij is inderdaad aardig en hij is snel', zegt Esra.

Lendovicus staat op. 'Dan zal ik Jasper extra goed in de gaten houden.'

'Wie gaat er nog meer Grieks leren?' vraagt Caitlin.

'Misschien dat Jasper dat wel wil doen en als hij dat niet wil, dan wil ik het wel doen.' Esra glimlacht naar Caitlin.

De stemming is nogal treurig, uiteraard, totdat Tigo ineens met een ruk opstaat. 'Kom op, jongens! We hebben nog twee maanden voordat Marnix het team verlaat dus laten we dan ook wat leuks gaan doen!'

'Zo mag ik het horen en ik weet wel wat.' We kijken Lendovicus vragend aan. Hij pakt een afstandsbediening en er komt een televisie ter grote van een digibord tevoorschijn. 'De MG heeft een kleine maand geleden besloten dat er ook iets in de opleiding van Kinderen van Praesidium moet zitten wat de mensen al kennen. Dus toen hebben we een game ontwikkeld om te oefenen.'

'Cool!' roepen we in koor.

Tigo geeft me een vriendschappelijk stootje tegen me schouder. 'Wil je nu echt niet blijven?'

'Sorry, jongens. Mijn besluit staat vast', zeg ik verontschuldigend.

De game is echt super leuk en er wordt veel gelachen. 'Caitlin, kom nou hierheen! Mijn levens zijn bijna op!' roept Ashley.

'Ik heb je nu al vier keer moeten genezen. Ik ga nu eerst naar Hanna. Zij springt tenminste wel voorzichtig om met haar levens!' roept Caitlin lachend.

'Ja, dank je, Caitlin!' Hanna komt direct uit haar schuilplaats en schiet in actie nadat Caitlin haar wonden heeft genezen.

'Ja, super bedankt, Caitlin! Ik ben nu dood', moppert Ashley. Wij kunnen haar alleen maar uitlachen.

Na een paar uur staan we weer in het bos. Iedereen is al weggefietst behalve Caitlin en ik. Mijn hart klopt in mijn keel, want ik wil nog iets heel graag doen.

'We moeten nog even goed na gaan denken wat we allemaal willen doen voordat je uit het team stapt', zegt Caitlin.

Kom op! Nu is je kans. Wees niet zo'n angsthaas, zeg ik in gedachte tegen mezelf. 'Ik weet in ieder geval wel wat ik nu wil doen.' Ik verzamel al mijn moed en geef Caitlin dan een kus op haar lippen.

Ze bloost en glimlacht naar me. 'Dat moeten we de komende twee maanden sowieso nog wat vaker doen.'

Ik glimlach van oor tot oor. Dit is een super fijne herinnering die me tenminste niet over twee maanden afgepakt wordt.