Kinderen van Praesidium

POV Esra - Het is hier geen poppenhuis

'Hé, was jij er al?' vraag ik aan Ashley als ik Lendovicus' woning binnen loop.

'Ja, ik moest dat stomme informatieboekje nog lezen.' Ashleys gezicht staat op onweer.

Ik grinnik. 'O ja, dat is waar ook.'

Lendovicus komt de keuken uitgelopen met limonade en een rol koekjes. 'Goedemiddag, allemaal. Hanna weer helemaal beter zie ik?'

'Ja, ik ben weer tiptop in orde', antwoordt Hanna blij.

Lendovicus glimlacht. 'Fijn, vandaag gaan we verder met stap 2 van de opleiding en als we dan nog tijd over hebben, doen we ook meteen stap 3.' Uiteindelijk blijken we al heel snel klaar te zijn met stap 2, want inmiddels zijn we best wel goed geworden in de boobytrapgang, al zeg ik het zelf.

'Oké, op naar stap 3. Om een magiër gevangen te kunnen nemen, toveren jullie allemaal een bol in jouw kleur', zegt Lendovicus. Dat is niet zo moeilijk, want die bollen verschijnen automatisch als we klaar staan om onze krachten te gebruiken. 'Goed zo, laat je bol nu langzaam naar boven zweven.' Dit kost ons wat moeite. Alleen Ashley heeft het in no time voor elkaar, omdat zij met haar telekinese al weet hoe ze voorwerpen moet laten bewegen. Na een tijdje hebben we alle zes onze bollen in de lucht kunnen krijgen. 'Nu vormen jullie als het ware een cirkel met jullie bollen. Laat ze langzaam naar het midden van die cirkel bewegen.' We doen wat Lendovicus zegt. Ik vind het wel moeilijk om mijn bol in de juiste richting te krijgen. Het lijkt net alsof mijn gele bol een zeepbel is die door de wind vanzelf een kant op vliegt. Ik zie dat de anderen er ook moeite mee hebben, behalve Ashley. Zij kijkt dan ook trots naar haar paarse bol die netjes in het midden blijft zweven.

'Ja, het is gelukt!' roep ik enthousiast als de bollen samen mengen tot één grote witte bol. Langzaam zien we een witachtige gloed naar beneden gaan totdat die de grond bereikt.

'Goed gedaan, jongens. Jullie hebben nu een reuzebol gemaakt waarin je een magiër dus kan opsluiten. Zorg er altijd voor dat jullie bollen boven het hoofd van de magiër samensmelten. Jullie kunnen een vluchtende magiër dus niet gevangen nemen. Dat is een nadeel van deze methode, maar voor de rest werkt deze methode erg goed. Ik ben trots op jullie. Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat jullie zo snel door de opleiding zouden vliegen. Normaal doen nieuwelingen er veel langer over om magie onder controle te krijgen. Proficiat!'

Die donderdag lopen we de school binnen, maar we treffen daar verrassend weinig leerlingen aan en verrassend veel poppen. 'Wat is dit nou weer? Het is hier geen poppenhuis', mompel ik.

'Ja, persoonlijk zou ik voor planten gaan als decoratie en niet voor poppen', zegt Tigo. We lopen naar de eerste verdieping naar het lokaal van onze Engels docente en tevens onze mentrix.

'Goedemorgen, jongens. Ga lekker zitten.' Mevrouw Bakker kijkt ons zoals gewoonlijk vriendelijk aan.

'Mogen we niet weg?' vraagt Ashley beteuterd.

'Nee, Ashley. Je mag niet weg', zegt mevrouw Bakker lachend. 'Ik heb toch echt wat mentorzaken die besproken moeten worden.' Zichtbaar teleurgesteld gaat Ashley op haar vaste plek zitten. 'Is dit alles voor vandaag?' vraagt onze mentrix. Ze fronst haar wenkbrauwen en scrolt wat met haar muis. 'Ik heb hier in het systeem staan dat alleen Puck ziek is. Weten jullie toevallig waar de rest is?' Ashley steekt haar vinger op. 'Ja, Ashley?' Mevrouw Bakker kijkt haar verwachtingsvol aan, maar ze krijgt helemaal geen antwoord op haar vraag.

'Mevrouw, het is mooi weer buiten. Laten we buiten gaan zitten, want ik voel me behoorlijk aangekeken door die creepy poppen. Wat is dat überhaupt ineens? Een vervroegde examenstunt?'

'Nee, ik weet ook niet waarom die poppen ineens door de hele school staan. Ik moet je eerlijk zeggen dat ik dat nou ook niet echt een aangename verandering vind. Ik zal het gaan vragen bij de directeur. Weet jij toevallig waar je klasgenoten uithangen?'

'Nee, maar dat is toch juist positief?' Ashley glimlacht tevreden. 'Evy is hier niet dus het is lekker rustig.'

'Nou, jij bent hier wel dus rustig zou ik het niet willen noemen', antwoordt onze mentrix lachend. Ik grinnik als Ashley haar beledigd aankijkt.

'Mag ik dan die lelijke poppen weg gaan gooien? Dan is het hier tenminste ook lekker rustig', zegt Ashley met een sarcastische ondertoon.

'Die gooi ik straks zelf wel weg.'

'Oké, maar dan moet u vooral deze pop niet vergeten.' Ashley pakt één van de vele poppen van de vensterbank. 'Deze lijkt op Evy dus deze pop moet sowieso weg. Deze pop moet u echt weggooien, vooral deze pop niet vergeten', zegt Ashley op het tempo van een sneltrein.

'Nu je het toch over Evy hebt. Ik weet dat jij en Evy niet bepaald de beste vrienden zijn, maar ik zou het toch wel heel prettig vinden als jullie wat vriendelijker met elkaar om zouden gaan. Dat scheelt een hoop gedoe en geruzie in de klas.'

Ashley opent haar mond om wat terug te zeggen, maar mevrouw Bakker voegt er snel aan toe: 'Dat geldt zowel voor jou als voor Evy.'

Dan komt de directeur binnengelopen. 'Hier staan ook al die poppen. Ze staan echt door de hele school.'

'Ja, ik vond het ook al gek en ik mis zo'n beetje de helft van mijn leerlingen terwijl er helemaal geen goede reden is waarom ze afwezig zijn.'

'Ik zou in eerste instantie zeggen dat die grapjassen dan al die poppen hier in de school hebben gezet, maar ik heb de rest van deze klas vandaag nog niet gezien. Ik ga wel even naar de ouders bellen.' De directeur wil net weglopen als hij zich omdraait. 'O, Caitlin en Hanna. Zouden jullie zo lief willen zijn om bij de conciërge een vuilniszak te vragen en al die poppen op te willen ruimen?'

'Meneer, mag ik meehelpen?'

'Nee, Ashley.'

'Waarom niet?' vraagt Ashley een beetje boos, maar de directeur is al verdwenen.