Kinderen van Praesidium

POV Ashley - Marnix is een verrader

'Goedemorgen allemaal.' Onze mentrix komt binnengelopen. Mijn humeur is een stuk beter dan op de andere maandagen. Deze dag beginnen we namelijk niet met Frans: we gaan de hele dag besteden aan het kiezen van een vakkenpakket. 'We gaan vandaag beginnen met het kiezen van een profiel. Ik ga jullie in een presentatie uitleggen welke keuzemogelijkheden er allemaal zijn.' De presentatie is een stuk interessanter dan de stomme Frans lessen van meneer van der Berg. Ik weet sowieso dat ik HBR niet wil kiezen. Ik heb echt geen zin om in de horeca te gaan werken. Je verdient bijna niks en dan moet je ook nog eens beleefd gaan doen tegen onbeleefde en super irritante klanten. Irritante klanten zoals Evy. Daar heb ik dus echt geen zin in.

'Weten jullie al wat jullie gaan kiezen?' vraagt Esra.

'Ik ga Groen doen, denk ik', antwoordt Hanna.

'Ik denk dat ik Economie en Ondernemen ga doen.' Tigo krabbelt het op zijn papiertje aangezien we de profielen die ons leuk lijken op moeten schrijven.

'MVI lijkt mij wel leuk', antwoord ik.

'Ik ga Zorg en Welzijn doen', zegt Caitlin.

Ik grinnik. 'Verrassend.' Caitlin heeft namelijk al vanaf groep 6 geroepen dat ze iets in de zorg wilde gaan doen en sindsdien is haar mening niet veranderd.

'Ik weet nog niet echt wat ik later wil doen en wat ik leuk vind dus ik ga Dienstverlening en Producten doen', zegt Esra.

Caitlin kijkt om haar heen. 'Zeg, waar is Marnix eigenlijk?'

Hanna haalt haar schouders op. 'Geen idee. Evy is er ook niet.'

'Ja, dat kan me nou echt geen donder schelen', zeg ik. Het is heerlijk rustig zo zonder haar.

'Wat als er iets gebeurd is?' zegt Esra.

'Misschien staat Marnix stiekem te zoenen met Evy in het fietsenhok', fluistert Tigo.

'Ah, gadver!' roept Hanna.

'Dat beeld is nog erger dan de gemiddelde horrorfilm', zeg ik lachend. Dan wordt er op de deur geklopt. Evy en Marnix lopen naar binnen en leveren allebei een briefje in bij de mentrix die goedkeurend knikt.

'Nou, dan kunnen jullie nu gaan genieten van een vrije dag zou ik zeggen.' De mentrix zet haar krabbel op de briefjes, legt ze op haar bureau en gaat dan weer verder met het typen op haar laptop. Marnix en Evy lopen het lokaal weer uit.

Ik frons mijn wenkbrauwen. 'Dat was vreemd.'

'Dat kun je wel zeggen, ja.' Esra kijkt nog steeds naar de deur. Als het pauze is, zien we dat we in onze vriendenapp een berichtje hebben gekregen van Marnix: Kom na school naar mijn huis. Ik moet jullie iets vertellen.

'Wat moet je ons vertellen?' vraagt Caitlin als we in het schuurtje zitten. Marnix is alleen thuis.

'Jullie hebben waarschijnlijk wel gezien dat ik dat briefje bij onze mentrix heb ingeleverd.'

'Ja, duh. We zijn niet blind.' Ik begin een beetje geïrriteerd te raken. Waarom zegt hij gewoon niet meteen wat er aan de hand is?

'Nou, jullie weten ook wel dat ik heel veel goede cijfers haal en zo. Ik ben nu een tijdje bezig om wat dingen op havoniveau te maken en ook toetsen op havoniveau te maken. Dat lukte heel erg goed en gisteren kreeg ik een mailtje van de school of ik en mijn ouders dat briefje wilde ondertekenen. Daarmee gaven we toestemming dat ik volgend jaar naar de havo mag gaan.'

'Wow, wacht. Dat heb je gedaan zonder eerst met ons te overleggen?' roep ik boos.

'Maar hoe moet het dan met Kinderen van Praesidium?' vraagt Hanna.

'Ik...' Marnix zucht en kijkt naar zijn schoenen. 'Ik heb het al bij Lendovicus aangegeven en hij heeft gezegd dat het dan handiger is als ik stop.'

'Wat? Dat meen je niet!' roep ik. 'Dit kun je niet maken.'

'Ik heb heel veel avonturen met jullie beleefd en ik ben er dankbaar voor dat ik dat samen met jullie heb mogen meemaken.'

'Ach, schei toch uit! We zijn amper begonnen.' Ik sta op en ik zwaai de deur open. Hier heb ik echt geen zin in.

'Ashley, begrijp het dan!' roept Marnix.

Met een ruk draai ik me om. 'Wat?' roep ik.

'Kinderen van Praesidium is het beste wat me ooit is overkomen.'

'Maar waarom stop je dan?' vraagt Tigo. De teleurstelling is duidelijk in zijn stem te horen.

'Omdat ik mijn toekomst niet ga laten bepalen door Kinderen van Praesidium.'

'Je kunt na de mavo toch naar havo gaan?' vraagt Hanna ontzet.

'Als ik nu ga, scheelt dat een jaar', antwoordt Marnix.

'Wow, één heel jaar!'

'Ashley, jij hebt niks met school. Dat weten we. Jij maakt je nog totaal niet druk om de toekomst, maar Marnix wel. Accepteer zijn keuze toch!' roept Esra boos.

'Ik maak me wel druk om de toekomst. Een Kinderen van Praesidium zonder Marnix ís toch de toekomst of niet soms?'

'Ash, doe niet zo flauw', hoor ik Caitlin zachtjes zeggen.

Ik draai me naar haar toe en kijk haar recht in de ogen aan. 'O, dus jij bent het hier wel mee eens.'

'Ik vind het wel jammer, maar het is Marnix' leven en hij mag zelf weten wat hij ermee doet.'

'Maar samen Kinderen van Praesidium zijn is ook óns leven', zegt Tigo.

'Precies, Marnix bepaalt nu ook ons leven', snauwt Hanna tegen Caitlin.

'Hallo! Ík ben hier degene die besloten heeft om naar de havo te gaan en dus uit Kinderen van Praesidium te stappen. Laat Caitlin er eventjes buiten!' roept Marnix.

Hanna schudt boos haar hoofd. 'Ik heb hier geen zin in.' Boos stampt ze het schuurtje uit.

'Ik vind het oneerlijk wat je nu doet, Marnix, maar laat me er even over nadenken.' Tigo loopt ook naar buiten.

Marnix, Caitlin en Esra kijken me afwachtend aan. Caitlins ogen smeken me om te blijven. Ik kijk Marnix met een allesvernietigende blik aan. 'Verrader.' Ik loop ook naar buiten en sla boos de deur achter me dicht.