Sleep Baby, Sleep (Completed)

Kasal..Sakal..Yes, Daddy Choke Me..

"Yes, Madam Lim. I'm so sorry for the trouble....I'll take care of your granddaughter, I promise. I have investments and properties, I already sent my files for you to check...Yes, she can retain her surname... I mean your surname. Yes, I'll sign the prenup."

Napabuga ng hangin si Ito pagkatapos nang tawag na yon. Halos di siya makahinga kanina. Para siyang nag defend thesis pero buti nalang pumasa.

Ang buong akala niya mahihirapan pa siyang pakiusapan ang pamilyang Lim, hindi pala. Basta sinunod lang niya ang lahat ng kondisyon ng mga ito at wala nang naging aberya. Hindi na rin siya kakasuhan o anuman.

Sana lang wag. Ayaw na talaga niyang makulong uli.

"Hey..." Napangiwi siya nang marinig si Dimaguiba. Susuray-suray pa itong papalapit. Muntik pang mahulog sa deck nang makarating sa pwesto niya.

Lasing na, naparami ng alak kanina. Ito pa yata ang nag-enjoy kaysa sa kanilang ikinasal.

"So the groom is here. Asan na si Vivi?" Tanong nito sabay akbay.

"Nauna na sa kwarto." Hinawi niya ang braso nito. Lasing na nga talaga. Makulit na.

Simple lang naman ang naging celebration pagkatapos nang maikling ceremony. May chef na naka-destino doon sa barko kaya di naman sila namroblema pa sa pagkain. May mga alak din namang naka-stock.

Mabuti nalang mayaman talaga itong si Dimaguiba. Tama si Osang, may pakinabang rin naman kahit papaano.

"Heh, mukhang problemado ka padin. Ipinapahuli ka na ng mga Lim, no? Marami ding koneksyon yon. Walang magagawa kahit si General pa yung tito mo." Sabi pa nito. Uminom pa ng direkta sa alak sa bote na mukhang mamahalin. Nang-alok pero umiling siya.

"Naayos ko na sa kanila. Doon nalang sa side niya sa Manila yung problema ko."

Mas madali talagang kausapin ang mga Lim kaysa doon sa nga tiyahin ni Vivi sa Manila. Siguro dahil doon ito talaga lumaki kaya mas protective sila. Sumakit ang tenga niya kanina sa bawat murang natanggap nung nalamang itinanan niya si Vivi. Hindi pa siya makakauwi doon nang maayos.

"Ah, alam ko na. Dahil doon yon sa Kristina." Sabi ni Dimaguiba. Uminom ito uli sa dalang bote tapos tumawa. "Oh damn. I remember. She tried to make a move on me. Nasabihan mo pa ako noong mayabang nung sinabi ko sayo."

Naaalala nga niya. Muntik na ring masabunutan noon ni Rose si Kristina. Masyado lang siguro siyang bulag noon kaya pinalampas niya. Buti nauntog siya nang mas maaga.

"See, we told you so, kami ni Rose. We warned you that she would cheat on you. Ayaw mong makinig."

Napailing siya. Alam naman niya yon. Kahit siya naiinis sa sarili.

"Saka napanood ko nga din yung vlog niyo nun. You're really an idiot. Nagtagal ka pa."

"I know. I know. Hindi mo na dapat ipaalala pa."Hindi na kasi dapat siya naawa sa babaeng yon. Hindi naman niya akalaing guguluhin pa noon yung buhay niya.

Malaki ang hinala niyang hindi naman sa kanya yung batang dinadala nito. Maingat siya noon. Isa pa, nahuli na niya ito isang beses na may kasamang iba. Di niya alam kung bakit siya ang iniipit. Nag-offer na siya na magpa-DNA test pero tinanggihan nito. Lahat ng pagbabanta na nga ginawa pa. Kundi lang talaga nagsabi na ipapalaglag nalang yung bata kung walang kikilalaning ama, hindi na niya kakausapin.

Mag-aanim na buwan na yong pinabubuntis ni Kristina noon. Buong bata na. Nakakatakot isiping balak pa nitong patayin yon dahil lang di nasunod ang gusto.

"Damn, Esguerra. Kahit naman di mo ipa-test yung anak non, halata namang di sayo."

"Nanigurado lang ako."