Elfesya

2. Düğün Hazırlıkları

 Selamlar

Yeni bölüme hoş geldiniz

İYİ OKUMALAR

<>><<<>><<>><<>><<<><<>><<<><<>

Dediklerime babam ne kadar karşı çıkacak olsa da o nikah kıyılacaktı.

Ve babam hiç durmadan karşı çıktı.

''Sen ne dersin Elfesya. Ne nikahı. Olmayacak öyle bir şey.''

''Baba ağabeyimin bir suçu yüzünden onu ölüme sürüklersin. Farkında mısın?''

''Sende kendini büyük bir ateşin ortasına attığının farkında mısın?''

''Ben ne dediğimin de ne yaptığımın da farkındayım. Sevmek suç mu da onları ölüme terk ederiz.''

''Son karar nedir deyin hele. Ona göre ne yapılacaksa yapılsın.'' dedi töre büyükleri.

''Bugün burada kan dökülmeyecek. Berdel olacak.''

''E o zaman düğüne hazırlık başlayın. Çifte düğün vardır.'' dedi büyüklerden biri ve konaktan çıktı. Babam sinirle bana döndü.

''Sen ne yaptığını sanırsın Elfesya. Daha benim sözüm geçmemişken nasıl peşim hüküm verirsin.''

''Ne yapsaydım. Ağabeyim ve kızı ölüme mi terk etseydim. Ne suçları var onların. Sevmek mi suç.''

''Elfesya. Beni deli etme kızım.''

''Ne gerekiyorsa yapılacak. Ama o silahın namlusu ağabeyimin ya da o kızın kafasına dayanmayacak. Şimdi düğün için ne gerekiyorsa yapılsın.''

Ve bunu dememle konakta büyük bir koşuşturmaca başlamıştı. Babam odasına kapanmış bana baya kırılmıştı. Adar Ağa ise kardeşiyle kısaca konuşmuş ve antepteki babası ile konuşmuştu. Abimlerin düğünü burada olacakken bizimki ise antepte olacaktı. Bende daha fazla dayanamayıp merdivenlerden odama tırmandım. Kapıyı açtığımda yatağımda oturan Yaren'in bakışları bana döndü. Kapıyı kapatıp hızla yanına gittim. Meraklı bakışlarını bana çevirdi.

''Neler oldu. E hadi anlatsana.''

''Evleniyorum.''

''NEEE. Elfesya sen ne diyorsun. Nasıl evleniyorum. Biz buraya seni evlendirmek için mi geldik. Ne ara. Kiminle. Ya çatlatmasana. Anlatsana.''

''Biz arabadayken yanımıza geldiğinde korumanın dediklerini duydun. Sonra da avluda olan şeylerin bazılarını gördün ve duydun. Abim Antep'in büyük ağası Bervan Bengi'nin kızını kaçırmış. Haliyle ağalık ile yaşayan bir ailenin berdel istemesi olağandı. Ve öyle de oldu. Urfanın töreyi bilen büyükleri toplandı. Babam abimi ve kızı ölüme terk etti. Bir nevi berdeli istemedi. Ama ben abimi neden boşu boşuna ölüme terk edeyim ki. Bende berdeli seçtim. Yaren Allah aşkına sevmek suç mu. Sırf birbirlerini sevdi diye öleceklerdi.''

''Çok iyi yapmışsın. Ama kendini böyle bir ateşe atmaya gerek var mıydı?''

''Gerek vardı. Sence olmasa böyle olur muydu.''

''E sen ne diyorsan artık. E hadi o zaman düğün ne zaman?''

Bu haline güldüm. Her şeye hızlıca adapte olabiliyordu.

''Bilmiyorum. Annemle görüşmem gerek. Hatta şu anda gidip görüşüyorum.''

Ben ayağa kalkmış kapıya giderken o da arkamdan gülüyordu. Kapıyı açıp dışarı çıktığımda merdivenlerden inmiş eşi ile konuşan Berzan abimi gördüm. Merdivenlerden sessizce indim ve son basamakta abimin sırtına atladım. Kollarımı boynuna sararken bacaklarımıda beline doladım. Abim hızla elleriyle beline doladığım bacaklarımı tuttu.