"Ağam haber geldi. Kızınız Akdoğanlara kaçmış."
Bervan Bengi çılgına dönmüştü resmen.
"Sen ne dersin. Ne kaçması? Tez buraya getirin ikisininde."
Avlunun ortasında bir o tarafa bir bu tarafa geziniyor, kimsenin duymadığı bir şekilde ağzında birşey...
"Abi hadi ya çıkalım artık. Zaten yanına gideceksin kızın ne bu mesajlaşma anlamıyorum." diye söyleniyordu Ester.
Ama Rüzgar onu takmıyor aksine pek sevgili nişanlısına mesaj atmakla ilgileniyordu.
Ama o an arkadan bir ses geldi ve Rüzgar bakışlarını kaldırdı telefonun ekranından.
"Rüzgar ağam buyurmaz mısınız acaba. Sizi beklerler sonuçta." diye alayla konuşmuştu Evin ana.
Rüzgar hemen yerinde toparlandı ve elindeki telefonu cebine atarak kalktı yerinden.
"Olur mu öyle şey anam. Bende tam gidiyordum zaten. Var mı bir isteğin gelirken." dedi Rüzgar tırsmış ifadesiyle.
"De git gel yeter. Bir daha da beklettiğini görmeyeceğim kardeşini." dedi ve uzaklaştı avludan Evin ana.
Rüzgar derin bir nefes verdi ve Ester'e döndü. Ama Ester'in o gülen yüzünü görünce yüzündeki rahatlamış ifade kayboldu ve yalancı bir sinir geldi.
"Ne gülüyon kız. Yürü hadi arabaya." dedi Rüzgar ve ilerledi önden.
Tabii o sırada Antep'te işler karışıktı. Yaren akşamki yapacakları kızlar gecesine birşeyler hazırlamaya çalışırken Elfesya ise dosya yetiştirmekle uğraşıyordu.
Bugün hastaneye denetim yapılacaktı ve bir haftadır yetişmemiş dosyalar doluydu. Bu yüzden Elfesya abisini çağırmıştı. İkisi de iki koldan işlere koyulmuşken yolda sürpriz bir misafir vardı. Arabayı son hız kullanıyor ve resmen dehşet saçıyordu. O kimdi çok kişi bilmezdi ama tanıyan tanırdı.
Esin Doğru.
Kendisi 28 yaşında görevini tam olarak bitirmiş bir şekilde memleketine dönen Kıdemli Üsteğmen Esin Doğru. Herkes için sürpriz bir geliş olacaktı onunkisi.
Elfesya Bengi
''Abi benim çıkmam gerek artık. Zaten bir şey kalmamış.'' diyerek yerimde ayaklandım ve koltuğun köşesine bıraktığım çantama ilerledim. alıp koluma taktığım sırada abim de kafasını kaldırmıştı bilgisayardan.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
''Akşama hava bozacakmış burada ona göre giyin. üşütmeyin.'' dedi ve aynı suratsızlığı ile işine geri döndü.
Asla masa başı işi yapmayı sevmiyordu. Onu buraya zorla çağırdığım içinde bana böyle davranıyordu. Onun bu haline gülerek yanına ilerledim ve arkasından sarılarak yanağına bir öpücük kondurdum.
''Seni seviyorum abi.'' dedim sadece. Bilirdi zaten o bizim bu anlaşmamızı.
Daha fazla vakit kaybetmeden çıktım odadan. Asansör yardımıyla aşağı indiğimde oyalanmadan hastaneden çıktım ve Miran abimin yeni hediyesi olan arabama ilerledim. Range Rover Evoque.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
