Elfesya

5. Evlilik

Selam canım okurlarım ve ikizim.

Güzel bir bölüm olması dileğiyle

İyi okumalar

...
Kapıyı bana açan biricik kardeşim Rüzgardı. Hayır. Bunda sorun yoktu. Asıl sorun üstündeki gömleğin düğmelerinin hepsinin açık bir şekilde üstünde olması ve saçlarının dağınık olmasıydı.

"Senin bu halin ne Rüzgar." diye cırladım hemen. Rüzgar ne anladığımı fark etmiş gibi önce gözlerini büyüttü sonra da bana göz devirdi ve içeri geçti. Hemen ayağımdaki ayakkabıları çıkartıp içeri koştum ve Rüzgarın sırtına atladım. Zaten dağınık olan saçlarını biraz da ben dağıttım.

"Abla. Bırak saçlarımı."

Dediğini yapıp saçlarını bıraktım ama sırtından inmedim. Rüzgar da birşey demedi ve bizi mutfağa getirdi. Yaren kapıda bizi bu halde görünce güldü.

"Ne işin var orada Elfesya."

Ona kaşlarımı çattım.

"Sanane kızım. Kardeşim değil mi. Hem onun bu halde burada ne işi var."

Gözlerini büyüterek bana baktı.

"Bana bak Elf. Çabuk sil o yanlış düşünceleri."

Ona gülerek baktım.

"Yanlış olduğu ne malum."

"Saçmalama Elfesya. Rüzgar sana gelmiş ama seni evde bulamayınca buraya gelmiş."

"Eee bu düğmeler nasıl dağıldı."

"Roya Rüzgarın üstüne atlayınca elindeki çay üstüne döküldü."

"Hep aynısını derler biliyor musun kuzum." diyip Rüzgarın sırtından indim ve oturma odasına geçtim. Roya Urazın köpeğiydi. Ve işi olunca onu evde yalnız bırakmamak için bize bırakıyordu. Ve bu kızımız fazla yaramazdı. Roya içeri girdiğimi gördüğü gibi üstüme atladı. Onun üstüme atlaması ile bende yere düştüm. Ve düşerken biraz ses çıkardım. Rüzgar koşarak içeri girdiğinde yerde beni ve benim üstümde de Roya'yı görünce rahat bir nefes verdi. Yanımıza ilerleyip beni yerden kaldırdı ve Roya bundan memnun olmamış gibi havlamaya başladı.

"Güzel kızım sakin ol." diyip kafasını okşadım.

Ben Roya ile oynarken Yaren yemek yapmıştı ve Rüzgarda arada ona yardım etmişti. Çalan telefonum ile cebimben çıkardım. Arayan Azad ağabeyimdi. Çağrıyı yanıtladım.

"Elfesya neredesin kızım sen. Kaç kere mesaj attım. Bakmıyorsun."

Bıkkın bir nefes verdim.

"Ne oldu abi. Yoksa yeni bir berdel meselesi mi."

"Dalga geçme benimle. Babam geldi. Seni göremeyince delirdi. Seni alması için Rüzgarı gönderdik. Gelmedi mi o salak."

"Geldi de. Aşktan sarhoş kardeşim beni çok umursamıyor belli ki."

"Boşver şimdi onu. Acil buraya gelmeniz gerek. Babam madem bir yola girdiler yarın düğün olacak diye tutturdu."

Dediklerine kaşlarım çatıldı.

"Yarın mı. Nasıl yetişsin herşey."

"Ben bilmem artık. Çabuk buraya gel." diyip çağrıyı yüzüme kapadı. Ve buna daha da kaşlarım çatıldı. Hızla yerimden kalktım ve mutfağa girdim. Ah be keşke girmez olaydım.

"Bana bakın çabuk ayrılın." dememle Yaren ve Rüzgar ayrıldı. İkiside utançla bakıyordu ve bende onlara kınayan bakışlar atıyordum. "Bana bak Rüzgar. Senin buraya gelme amacın beni Urfa'ya götürmek miydi. Yoksa biricik sevgilinin dudaklarına yapışmak mıydı. Cevap ver bana."