Elfesya

36. Fotoğraf

"Abla, hadi yemeğe." diye bağıran Ester'in sesini duyuyordum. Ancak ses derinden geliyordu sanki.

Hamile olduğumu öğrendiğimde aklıma yengemin hamilelik dönemi gelmişti. Çok riskli bir hamilelik atlatmıştı. Düşünmüştüm herşeyi. Benim ki nasıl geçecek diye.

Bol uykulu, bol lavaboya koşmalı ve bol bol yorgun geçiriyordum.

Ve şu anda o anların içindeydim. Abimle olan konuşmamız bitince Adar acil gelen bir telefon ile Antep'e dönmüştü. Ben ise annemlerle otururken uyuya kalmıştım.

"Ablam hadi kalk bak yemek yiyeceğiz." diyordu Ester ama inatla kalkmamak için direniyordum.

"Ester öyle kalkmaz Elfesya boşuna uğraşma. Sen geç masaya geliyoruz biz de birazdan." diyen Adar'ın sesini duyduğum gibi uykum ayılmıştı.

"Tamam enişte." dedi Ester ve ardından bir kapının kapanma sesi geldi.

"Bebeğim benim." dedi Adar ve arkamdaki boş yere oturarak elini karnıma götürdü. "Güzel bebeğim, haydi kalk da yemek ye. Acıkmışsınızdır." demesiyle eli iyice belimi kavradı ve beni yavaşça kendine döndürdü.

"Adar benim canım çok salatalık turşusu çekti." dedim uykulu sesimle.

"Sorarız mutfağa yoksa söylerim Yasin'e alır." dedi ılıman bir tonla.

"Ama çikolatalı dondurma da olsun yanında." dedim artık uykum tamamen dağılırken.

"Bulandırmasın mideni?" dedi kuşkuyla.

"Hayır onları istiyorum Adar. Bulanmaz midem." dedim ve bir anda kollarımı kaldırıp beline doladım. "Ama Yarende gelsin buraya. Söyle Rüzgar'a getirsin onu da." dedim alakasızca.

Adar kollarını kaldırıp sırtıma doğru doladı. "Tamam." dedi. Yeterdi bence bu bana. Çünkü yapardı dediyse.

..

Yemeğe inmiş ve uzun zaman sonra Akdoğanlarla, ailemle gerçekten güzelce vakit geçiriyordum. Herkes birbirine laf atıyor, gülüyor, eğleniyordu. Ve bende öyleydim, eğleniyordum.

"Elfesya, sen gittin görmen lazım. Düğünde gidiyon diye oynayan bu değilmiş gibi bir ağladı bir ağladı." diyerek gülüyordu Rüzgar. Ve işaret ettiği kişi Yarendi.

"Abartma Rüzgar istersen. Olmadı öyle birşey Elf ya." dedi kızgınca.

Bilirdim Yaren'i. Ağlamıştır. Duygusaldı.

"Kendini benden saklamana gerek yok Yaren. Ben seni biliyorum zaten." dedim usulca.

"Ağam turşudan kalmamış söyledim kapıdakilere alsınlar diye." dedi bir hizmetli yanımıza gelerek.

"Ne turşusu?" dedi babam doğal olarak.

"Benim çok canım çekmişti de o." dedim babama dönerek.

"Aşermeye mi başladın sen abla yoksa bana mı öyle geliyor?" dedi Rüzgar sinsi bir şekilde.

"Çok normal değil mi Rüzgar? Hamileyim ya hani." dedim bende ona cevap olarak.

"Dondurmada alın. Elfesya öyle sever." dedi Miran abim. Bakışlarımı direk ona çevirdim.

"Unutmamışsın." dedim gülerek.

"Unutmak mümkün mü sence Elfesya. Yeri göğü inletirdin. Dondurma istiyorum ama yanında turşu da olsun diye." dedi bu sefer Amed abim.

"Almışlar oğlum istenilenleri." diye Adar ile aramızdan bir poşet uzattı Tahsin abi. "Afiyet olsun kızım." dedi ve babama baş selamı vererek uzaklaştı.