Elfesya

42. Hisse

Yazarın kelimeleri ile

Nazire Toy'un gelmesi ile ortalık fena halde karışmıştı. Bervan Ağa'nın sinirden köpürdüğünü gören Arjin hanım kocasının bu halde olmasına dayanamıyordu. Oysa ki planları tıkır tıkır işlemeliydi.

Ancak Elfesya'nın cephesinde olaylar daha farklıydı. O mutluydu. Uzun zamandır görmediği, ablası yerine koyduğu Nazire hanımı tekrar görüyordu.

Nazire ve Elfesya'nın tanışması ise tesadüftü bizce.

Elfesya okul için İstanbul'a gittiği gün havaalanında tanımıştı Nazire hanımı. Sonrasında ise iletişimi kesmemişlerdi. Elfesya, Nazire hanımı çok araştırmış ve adına dair hiçbir kötü şey bulmamıştı. Aksine hep iyi bir ad ile anıldığını fark etmişti.

Böyle olunca oradaki tek güvendiği kapı olmuştu.

Şimdi ise birbirlerine çapraz şekilde oturmuş sohbete dalmışlardı. Adar ise eşinin mutlu olduğunu gördüğü için huzurluydu. Yanında oturmuş eşi ve Nazire hanımın konuşmasını dinliyordu.

Nazire hanım gözlerini saatine çevirip sonra tekrar karşısındaki Elfesyaya baktı.

"Canım, benim bir toplantım var oraya yetişmem gerek. Ardından da otele geçeceğim." diyerek ayağa kalkmasıyla Elfesya da ayağa kalktı.

"Olmaz öyle otelde kalmak." diyerek eline koltuktaki çantasını aldı ve içinden bir anahtarı çıkartıp Nazire hanıma uzattı. "Benim evimde kal. Ben sana adresi atarım." dedi ve Nazire hanımın konuşmasına izin vermeden konuştu. "İtiraz kabul etmiyorum." diyerek emrivaki olunca Nazire hanım birşey diyemedi.

"Peki." diyerek Elfesya ile vedalaştıktan sonra konaktan ayrılıp arabasına bindi ve toplantısının olacağı mekana yola çıktı.

Yanında oturan Işığın sorusu ile camdaki bakışlarını ona döndürdü.

"Düşünceniz ne efendim?"

"Açıkçası çok iyi bir oyuncu Bervan. Ancak oynadığı oyunu daha çözemedim. Elfesya'nın yüzüne gülüyor fakat arkasından oynuyor. Elfesya da bunun farkında, ses çıkarmıyor. Bunun nedenini bulmalıyız Işık. Kaybettiklerim bana yetti, birini daha o toprakla buluşturmak istemiyorum." diyen Nazire hanım ile Işık da başını salladı.

"Siz hiç merak etmeyin efendim, biz elimizden gelenin en iyisi ile koruyacağız Elfesya hanımı." diyerek önündeki bilgisayara yoğunlaştı.

Adar ise giden Nazire hanımın arkasından bakan eşine dönerek konuştu.

"Odaya çıkmam lazım, geliyor musun?" dedi Adar ağa.

"Mutfağa uğrayayım, geliyorum sonra." dedi ve ikide ayağa kalkarak istikametlerine doğru ilerlediler.

Adar yukarı çıkarak odaya girdi ve çalışma masanın başına geçerek işi ile alakalı sorunun çözülüp çözülmediğini incelemeye başladı.

Elfesya ise mutfağa gireceği sırada duydukları ile kapıda kaldı.

"Görmez misin kızım Elfesya hanımın sevincini. Belli ki değer verdiği biri." diyordu konağın aşçısı. Bir süre sustuktan sonra tekrar konuştu. "Ama gel gör ki ağam hiç haz etmedi misafir kadını. Belli birşey var." dedi.

"Aman abla bırak Allah aşkına. Elfesya hanımımı az çok tanıdıysam Bervan Ağa'nın misafirine dokunmasına asla izin vermez. Kadın herkes gibi değil ki!" demişti hizmetli de.

Elfesya daha fazla dinleyemeyeceğini bildiği için sanki yeni geliyormuş gibi yaparak önce geri gitti ve topuklularının sesinin duyulmasına izin vererek içeri girdi.