Elfesya

27. Arkadaş Yardımı

Ankara'dan döneli daha birkaç saat oluyordu ancak bölüm başkanının telefonda söyledikleri üzere direkt hastaneye gelmiştim. Kapıyı çalıp içeri girdiğimde Recep Bey koltuğunda oturmuş dikkatle bilgisayara bakıyordu. Bir anlık kafasını kaldırdı ve geri indirerek bilgisayarına döndü.

''Otur Elfesya lütfen.'' demesiyle onu dinleyerek hemen masanın önündeki tekli koltuğa oturdum. ''Açıkçası seni bu kadar çabuk beklemiyordum. Ama iyi oldu.'' dedi ve başını bigisayardan kaldırıp bana baktı. ''Telefonda Yaren'e böylesine yardımın iyiydi. Bölüm olarak seni tebrik ediyoruz. Fakat Yaren'in artık bu bölümde bir işi kalmadı. Zaten onun bölümü cerrahi. Hocalarıyla konuştum ve en doğru kararın bu olduğuna karar verdik. Lütfen kararımıza saygı duy ve asistanınla konuş. Olması gereken yere geri dönsün. Ona orada ihtiyaç var.'' demesiyle kısa bir süre sessiz kaldım.

Yaren çocuk cerrahisinde doktor asistanıydı. Yaptığı büyük bir yanlış sonucu hocası onu böyle cezalandırmıştı. Ancak şimdi ayrılık vaktiydi.

''Yaren ile konuşup yarın kendi bölümüne geçmesini söyleyeceğim hocam merak etmeyin.'' dedim. Anlayışla karşılamaktan başka çare yoktu. Kaldı ki Yaren uzun bir süredir bunu bekliyordu.

''Buna sevindim. Bugün izinliymişsin zaten git ve dinlen.'' diyerek tekrar bilgisayara döndü.

Yerimden kalkıp odadan çıktım. Recep Beyin dediği gibi bugün de izinliydim. Aşağı inip park ettiğim arabama ilerledim ve bindim. Dışarıda bir işim olmadığı için konağa sürmeye başladım.

Konağın önüne geldiğimde hemen gelişi güzel park ettim ve arabadan inerek konak kapısına ilerledim. Kapıyı çaldığımda çalışanlardan biri açtı. Ona gülümseyerek içeri girdim ve aşağıda kimseyi göremediğim için yukarı, odamıza çıktım. İlk olarak haliyle çalışma odasının kapısını açmış ve içeri girmiştim. Ancak Adar burada olmadığından yatak odasının kapısını açarak içeri girdim. Adar'ı yol yorgunluğuyla yatağa uzanmış bir şekilde buldum. Ortamı bozmadan giyinme odasına geçerek kendime bir gecelik takımı çıkartıp giydim ve kendimi yatağa, Adar'ın yanına attım. Adar benim geldiğimi anlamış olmalı ki hemen kollarını bana dolamıştı.

..

Kapının tıklatılma sesiyle gözüm açmıştım. Yanıma baktığımda Adar yoktu. Kafamı yastıktan kaldırıp yataktan çıktım ve geceliğin takımı olan sabahlığı üstüme geçirdim. Kapıya ilerleyerek açtım ve karşımda konak görevlisi olan kadınlardan birini gördüm.

''Hanımağam yemek hazır olmak üzere, ağam haber etmemi istedi.'' dedi. Bunları derken nedense başı önüne eğikti.

''Tamam geliyorum birazdan. Sağol.'' dediğimde olabildiğince hızlı bir şekilde çalışma odasının kapısını açarak çıktı. Onun çıkmasıyla bende burada durmayarak kapıyı kapatıp banyoya ilerledim ve güzelce sıcak bir duşa girdim.

Duştan çıkıp üzerime bornozumu geçirdim ve giyinme odasına geçtim. Akşam yemeğine uygun sade bir şeyler giymek istesem de içimden bir ses şık ol diyordu. Akşam yemeğine uygun şık bir şeyler bakmaya başladım gardıroptan. Duştan yeni çıktığım için üşütmemek adına mavi uzun kollu bir kazak ve altına kot pantolon giyerek hemen kemerimi taktım. Artık klasik haline gelmiş olan kolyemi takarak saçlarımı kıskaçlı bir tokayla ensemde topuz yaparak topladım.