Elfesya

9. Dip

Evden içeri girip sertçe kapıyı kapadım. Adar ellerini cebine sokmuş rahat bir şekilde karşımda duruyordu.

"Sen ne yaptığını zannediyorsun ya. Kapıya dayanmalar, evimin anahtarını kopyalamalar, arabamı çektirmeler. Sen kimsin de bunları yapma hakkını buluyorsun." diye bağırdım yüzüne. Ama onda mimik oynamadı ve tek kelime söyledi.

"Kocanım."

"Pabucumun kocası. Biz seninle zorla evlendik. Anlıyor musun. Bak anlamıyorsan eğer tekrar edeyim. Biz, zorla evlendik." dediğimde dişlerini sıktığını gördüm.

"Evlenmesydin o zaman. Vermeseydin bu kararı. Ölseydi abinde kardeşimde."

"Ya sen ne dediğinin farkında mısın. İki masum insanı niye ölüme terk edeyim. Tabii sizin işiniz bu dimi. Ağalık böyle ilerliyordu. Kanla, canla, berdelle."

"Sabrımı zorlama Elfesya. Kapa çeneni." dedi bir adım bana yaklaşıp.

"Çık evimden Adar." Kılını kıpırdatmadan öylece durmaya devam edince bu sefer bağırdım. "Sana evimden çık dedim Adar." Ve en sonunda Adar sinirle evden çıktı.

Açık bıraktığı kapıyı kapatarak odama ilerledim. Yatağıma öylece uzandım. Gözlerim açık ama yaşlar süzülüyordu. Bomboş duvara bakıyordum. Kapının çalınmasını duysam da kalkmaya tenezzül etmeden sadece yattım.

.

Gözlerimi açmamı sağlayan şey odaya vuran delici güneş ışığıydı. Gözlerimi açıp etrafa baktım birkaç saniye. Sonra odamda olduğumu anlayıp yavaşça yerimde doğruldum. Başım çatlayacak gibi ağrıyordu.

Yavaşça kalkarak odadan çıkıp banyoya ilerledim. Elimi yüzümü yıkayıp aynadan kendime baktım. Gözlerim şişmiş, içleri ise kızarmıştı.

Oflaya puflaya banyodan çıkıp saçımı tepemde topuz yaparak odama geçiyordum ki kapının çalınması ile koridorda durdum.

Kapıya gidip açtığımda Uraz, Yaren ve Roya karşımdaydı.

"Sabah sabah rüyanızda mı gördünüz beni." dedim.

"Ne sabahı Elf ya. Öğlen olmak üzere. Uyan da balığa çıkalım güzelim." diyerek içeri geçen Yaren'e göz devirdim. Roya da arkasından koşarak içeri girdi. Geriye kalan Uraz'a baktım.

"Gelmiyor musun?" diye sordum.

"İşe gitmem gerek. Roya size emanet." diyip el sallayarak gitti. Bende arkasından kapıyı kapatıp içeri geçtim.

Salona girdiğimde Roya her zamanki yerine geçmişti. Yaren ise L koltukta yayıla yayıla oturuyordu. Kapının yanındaki duvara sırtımı vererek onlara bakmaya başladım. Ona baktığımı anlayan Yaren başını kaldırıp bana baktı.

"Hadi gel bugün işe gitmeyelim. Senin zaten izinde olman gerek."

"Eksiklik var laboratuvarda. Mecbur gitmem gerek."

Ayağa kalkarak yanıma geldi.

"Tamam o zaman bugün ki kombinini ben seçiyorum." dedi ve koluma girerek beni odama çekiştirdi. Roya da yattığı yuvarlak koltuğundan kalkıp arkamızdam geldi.

Yaren beni yatağa oturtup dolabımın karşısına geçti. Eline birşeyler alıyor kendi üstüne tutarak gösteriyordu. Ve hiçbirini de sevmiyordum.

"Of ama Elfesya. Hiçbir şey beğenmiyorsun madem niye dolabında bunlar." diyerek kendini yanıma yatağa attı.

Yanından kalkıp dolabın karşısına geçtim. Hem konuşup hemde kendime birşeyler çıkardım.