Behind the Curtains - LenRisa

Until My Last Breath

Note: Please be reminded that all of the things that you're going to read here are just parts of my malikot na imagination. If you are uncomfortable with this type of story, please don't read.
Everything that you may read here, MUST STAY HERE. Thank you.
Layag mga kabacclaan!
---------

Days before Leni and Risa's flight to Switzerland, Leni decided to go back in Naga and visited his late husband's tomb.

"Bok. Hi. Kumusta ka diyan? Sorry, ngayon nalang ulit nakabisita ha at hindi ko pa kasama ang mga bata. Miss ka na namin, lalo na ng mga bata. Sana proud ka saaming apat, sa mga naabot namin dito kahit wala ka. Yung mga bata, they keep on doing their best not to give me any problems. Masyado rin nilang ginagalingan sa mga ginagawa nila kahit na minsan halata namang nahihirapan na sila. Sana proud ka rin saakin how I am raising them. I know nakikita mo ring I am doing my best to be a mom and a dad for them."

Leni held her wedding ring.

"Naaalala mo ba bok si Risa? Yung nakwento ko sa'yo? Hanggang ngayon nandito pa rin siya. Hindi niya ako iniwan sa kabila ng mga nangyare saaming dalawa. Hanggang ngayon tinutulungan niya pa rin ako sa mga bata at sa lahat ng bagay. Hindi ko akalain na pwede pa rin pala talaga ang pagmamahal sa pangalawang pagkakataon noh, bok? Risa is a very selfless woman when it comes to our kids and me. I am so lucky that she came, that you allowed her to come. Sa pangalawang pagkakataon, sumaya ako ulit bok. Sa pangalawang pagkakataon, naramdaman ko ulit mahalin araw-araw at nagkaro'n din ako ng pangalawang pagkakataon ibuhos ang pagmamahal na kaya kong ibigay."

Leni took a deep breath.

"Nandito ako bok para ipagpaalam sa'yo. Gusto kong pakasalan si Risa. Hindi ko na kaya na hanggang dito lang kami sa kung anong meron kami sa ngayon. At hindi ko hahayaan na lumipas ang mga natitirang taon ng buhay ko na hindi siya ganap na akin, bok. Papayagan mo naman ako hindi ba? Alam kong kung sa ikasasaya ko, taos puso mo akong hahayaan. H'wag kang mag-alala. Risa is a very good woman. She does nothing but to love me and our kids like her own. She's so protective and brave. She could do anything for us. I can't lose her anymore, bok. Binigay siya saakin kahit hindi ko naman hiniling, at hindi ko yon sasayangin. H'wag ka rin mag-alala
Hindi ko aalisin etong singsing at kwintas. At alam kong hindi din gugustuhin ni Risa na alisin ko sila. Mananatili ka pa rin sa isip at sa puso ko, Jess. Hanggang sa muli nating pagkikita-kita ha? Patuloy mo lang kaming gabayan at protektahan. Mahal kita."

Going back to Manila, Leni asked her kids to free their time in the evening. She also planned to tell them her plan.

"Ma, on call na si Jill." Aika said.

"Magpapodcast ba tayo?" Tricia jokingly said.

"Hello my family. Ano meron?" Jill greeted.

"Saglit lang Jill, ha. Nasa kusina pa si mama." Aika.

The tres marias waited for their mom. After some time, Leni went out from the kitchen with a cup of tea.

"Ano pag-uusapan natin, ma?" Tricia asked.

Leni sat on the sofa and sipped some tea.

"Ma, pinapakaba mo kami. May problema ba? May sakit ka ba?" Aika asked as Leni was making them wait.

"Hoy sira! Wala akong sakit. Teka lang kasi. Baka sakaling makuha ko dito sa tea kung paano sabihin sainyo."

"NagpaNaga kayo kanina, e. Pumunta ka kay papa? Siya unang kinausap mo tungkol dito noh?" Tricia.

Leni gulped.

"Mukhang alam ko na kung ano 'to guys. Iiyak na ba ako?" Tricia continued.

Aika and Jill were both confused and trying to read the situation.