BARAN(Mardin'de Bir Anlaşma)⚡

🥀Özel bölüm 🥀

Rüzgar Baran'ın saçlarını usul usul birbirine katarken. Onu seyre koyulmuştu Elfesya! Bazen bu adamın kendisine ait olduğuna inanamıyor du. İnsan yaş aldıkça biraz eksilmez miydi! Bu adam her geçen gün dahada üzerine koyuyordu sanki!

Baran başını usulca sağa çevirdiğinde karısı ile göz göze geldi. Tebessüm etti. Bu kadının böyle aşk ile bakması aklını başından almaya kâfiydi.

Ne güzel bir aşiret ağası kardeşi örneğiydi kendisi demi ama! Güldü şuan ki haline. Elfesya ya tebessüm ederek göz kırptı. Elfesya ise anın etkisinden çıkmış kendisini toparlayıp başını hemen diğer tarafa çevirmişti

Baran sesli bir kahkaha attı. Karısının şuan utancından deve kuşu misali kafasını yerin altına sokmak isteğine adı kadar emindi.

* * *

Agâh sigarasından bir fırt daha çekti içine, hiç haz etmezdi böyle şeylerden ama bugün gergin bir gün geçirmişti. İki tır zamanın da yüklemeyi gerçekleştirememiş ve karşı taraf da bu durumu son derece anlayışsız bir şekilde karşılamıştı.

Adar hızla abisinin yanına geldi. Bugün yoğun koşuşturmalı bir gün olmuştu, neyse ki sonuç iyiye bağlanmıştı.

-Abi tırlar yola çıktı şükür!

Agâh biten sigarasını yere atarak üzerine bastı. Olumlu anlamda başını sallayarak Adar'ın omzuna dokundu

- Çok şükür kardeşim. Bu adamlar ile bir daha iş yapmamayı not et! İnsan hali, İbrahim abi saati yanlış anlamış. Bir kaç saatin gecikmişliğini olay yaptılar. Delirdim resmen!

-Boşver abi atlattık ya ona bak! Ben ofise geçiyorum sen ne yapacaksın?

- Çarşıya İnmem lazım bir kaç eksik varmış onları tedarik etcem

- O zaman ben kaçıyorum abi, evde görüşürüz.

-Görüşürüz aslanım.

* * *

Dilzar Zerya ile beraber çocukları parka götürmüşler di. Dilzarın oğlu 2 yaşındayken, Zerya'nın kızı ise 4 yaşındaydı. İki elti den daha çok iki bacıydılar sanki! Zerya Dilzar'dan yaşça küçüktü. Ama öyle güzel bir olgunluğu vardı ki, bazen Dilzar "senin benden büyük olduğunu düşünüyorum" diyerek takılırdı.

Dilzar oğlunu salıncakta sallarken, Zerya ise kızının ağzı kulaklarında kayıncaktan kayışını seyrediyordu. Arada kendine öpücük atışı yokmuydu bitiyordu...

Tanıdık bir ses ilişti kulağına Zeryanın. Bakışları sesin geldiği tarafa kaydı. Önce gördüğü kişi ile şaşkınlık yaşarken yanındaki küçük kızın "Anne" diye seslenmesi üzerine şaşkınlığı daha da çok arttı.

-Anne salıncağa binmek istiyorum!

- Tamam kızım ama önce şu şapkanı tak lütfen, hava çok sıcak

- Olur anne. Dayım nerde!

- Bakkala uğradı kızım cips istemiştin ya!

- Hay Allah unuttum!

Gülsanem kızının koşması üzerine adımlarını hızlandırdı

-Efnaaan! Bekle lütfen. Düşeceksin!...

4 sene öncesi...

-Abiii baba oluyorum be babaaaa...

Adar içeri girer girmez çardakta oturan Abisinin yanına giderek sarıldı. Agâh kocaman bir tebessüm ile kucakladı kardeşini, baba olacaktı küçük kardeşi.