BARAN(Mardin'de Bir Anlaşma)⚡

35.bölüm⚡ Düzenlendi

Baranın ağzından...

-Elfesya incelemem gereken bir kaç dosya var sana zahmet bana kahve yapıp getirir misin çalışma odasına? Konuşmamız da lazım!..

-Tabiki,kahvenin yanında birşey istermisin atıştırmalık
olarak?

Yok sağolasın diyerek çalışma odasına ilerledim.

Elfesya ile aramızda hala bir mesafe vardı, birbirimize karşı boş değiliz ama birbirimize açılmışta değiliz hala. Canımı sıkan şeyse; Aslıhan'ın hala bana ulaşmak istemesi. Evli olduğumu, karımın hamile olduğunu Zafer söylemiş ama bunların onun için sorun olmadığını söylemiş. Elimle yüzümü sıvazladım ne halt yemeye böyle konuşabiliyor, ne amacı var bu kadının, ne içindi bu kadar ısrar? Gidip yüz yüze konuşmam gerekliydi anlaşılan!

Kapının çalmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım. Gelll...

Bakışlarımı kapıya çevirdiğimde tebbessüm ederek Elfesya girdi içeri, elinde ki kahveyi masaya koyup karşımdaki beyaz deri koltuğa oturdu.

-Teşekkür ederim güzelim ama kapıyı çalmana gerek yok bunu bir daha yapma lütfen

-Afiyet olsun Baran, şey bilmem o şekilde pat diye girmek istemedim derken tebessüm etti ama bundan sonra pat diye gireceğime emin olabilirsin derken bende tebessümüne karışıklık verdim.

-Bu bir haftadır işlerden dolayı doğru düzgün görüşemiyoruz. Akşam geç geliyorum sende uyumuş oluyorsun. Hamileliğin de bir sıkıntın varmı? Bir ağrın sancın yada canının istediği her hangi birşey?

-Gelmeni bekledim bir kaç kez ama gözlerim bana ihanet etti
İnan bana hamilelikten olsa gerek çok uykum geliyor. Bunu dediğin de tebessüm ettim, gerçekten bana karşı boş değildi içimde tarifsiz bir mutluluk oluştu. Sözlerine tekrar devam etti "ağrım sızım yok ama canım iki üç kez tatlı istedi Annen ve Avzem abla sağolsun hemen yaptılar. Hatta Avzem ablam tatlıya aşeriyorsun hep, oğlun olacak bak bizden demesi diye tahminde bile bulunmaya başladı" dediğinde yanakları kızarmıştı. Gözlerini benden çekip kucağında ki ellerine indirdi bakışlarını.

Oturduğum yerden kalkıp Elfesya'nın yanındaki koltuğa oturdum. Ellerini avuçlarımın içine aldığımda bakışları tekrar gözlerimle buluştu.

-Benden utanma Elfesya! Evliliğimiz kağıt üzerinde sadece diye de düşünme. Hamilesin sen ve karnında benim bebeğimi taşıyorsun evliliğimiz başka bir boyutta artık bunu sende biliyorsun.

-Biliyorum Baran dedi buruk bir şekilde tebessüm ederek; Kilo alıyorum şimdiden sencede öyle değilmi? Bu söylediğine gülünce ellerini benden hızla çekti sahte olduğu belli olan bir öfkeyle; sormadım say dedi. Kadınlardaki ruh hâli geçişleri anlamak zordu gerçekten.

Elimle çenesini yukarıya doğru kaldırarak bana bakmasını sağladım tebessüm ederek; Bebeğimiz 4 aylık olmak üzere hafif bir şekilde karnın belirginleşmeye başladı o kadar oda normal ve sen zaten çok güzelsin bide hamilelik ayrı bir güzellik kattı derken gözlerim dudaklarına indi "bu kadar güzel bir kadına sahip olduğum için şanslıyım" dediğimde dudaklarına uzandım usulca özlemiştim onu, ilk başta şaşırmış olduğundan olacak bir kaç saniye karşılık vermedi sonrasın karşılık vermeye başladığında sevindim, öpüşmemiz baya derinleştiğinde güçlükle kendimi çektim. Nefes nefese kalmıştık. Daha fazlasına ihtiyaç duysamda bu duyguyu şuan için bastırmam gerekliydi. Gözlerimiz birbirinde kenetli kaldı bir süre, kendimi toparlayıp boğazımı temizledim

-Bebeği ne zaman göreceğiz yani kontrolün ne zamandı dediğimde Elfesya kendini toparlayıp "şe- şey 2 gün sonra yani cinsiyetini de öğrenebiliriz eğer istersek?