BARAN(Mardin'de Bir Anlaşma)⚡

12.bölüm⚡ Düzenlendi

Elfesyanın ağzından...

Beyaz elbisemi giymeye karar verdim uzun uğraşlar sonucunda. Şaçlarımıda kendi halinde bıraktım salık, hafif tonlarda makyajımıda yaptım. Odamdaki boy aynasından kendime baktığımda kendime tam not verip aşağıya indim.

O sırada dış kapının çalmasıyla ben bakarım diyerek kapıyı açmaya ilerledim. Baran gülen yüzüyle selam verince bende aynı şekilde selam verip içeriye buyur ettim.

Beyaz gömleğinin üzerine açık tonlarda mavi bir ceket giymiş, içimden; gerçekten bu çocuk çok yakışıklı diye geçirdim, sonra bu dediğimi idrak edince iç sesime ikaz da bulunup içeriye geçtim.

Baran ve babam günün özetini birbirine dökerken ben anneme bakıyordum. Baran böyle giderse Annemden tam not alır kadına çiçek almış bide! Ben niye kapıda farketmedim ki bunu! Eh Elfesya çocuğu kesecem diye elindekini gördüğünmü var diyen iç sesime hak verip yanlarına oturdum.

-Baba bize müsade yemeğe beklerler geçikmek olmaz şimdi.

-Müsade senindir damat. Selam edesin Hasan Ağaya.

-Aleyküm selam... Babamın'da size çok selamı vardır, en yakın zamanda tavla oynamaya davet ettiğini söyledi

-Tabi oğlum geliriz dedi babam gülerek.

Babam ve Annemin elinide öptü tebessüm ederek!

Hayır bu çocuk gerçekten beceriyor bu işleri. Arabaya bindiğimizde bana bakıp göz kırptı "Nasıldım?

-Bence on numaraydın baba demeler, Anneme çiçekler, ellerini ağzı kulaklarında öpmeler. Daha önceden evlenmediğine eminsin demi?

Böyle dememle bastı kahkahayı hayır yani ben nededim şimdi!..

Baran bana bakıp hatta süzüp "Bugün ayrı bir güzel olmuşuz Elfesya hanım" diyerek arabayı çalıştırdı.

-Çok mu abartılı olmuş Baran?

-Hayır çok güzel olmuşsun. Benim tek hoşuma gitmeyen tarafsa; bu kadar dikkat çekecek olman. Yanında ben yokken dışarıda böyle olman rahatsız eder beni haberin olsun!

Bunu derken kaşlarını çatmıştı, yola bakarak konuştuğu için ona rahatça bakabiliyordum. Aksi taktirde bu kadar dikkatli onu inceleyemezdim.

-Görende her gün süsleniyorum sanacak Baran! Size gidiyoruz diye özendim biraz.

-Tamam işte Elfesya özenme! Yanında ben olmayınca özellikle...

Bana bakışlarını çevirdiğinde gözlerindeki öfke beni şaşırtmıştı. Tekrar yola döndüğünde ikimizde sessizdik sonra konuşma gereği duymuş olacak ki; "Bak Elfesya ben kıskanç bir adamım. Kağıt üzerinde de olsa karım olacaksın. Fazla korumacı yada kıskanç davrana bilirim farkında olmadan. Birinin sana bakması, laf atması, beni hiç görmek istemeyeceğin Baran'a çevire bilir! Sana güveniyorum asla yanlış anlama ben biraz yani işte öfkeliyim bu gibi şeylerde rayımdan fazlaca çıkarım.

-Biz kağıt üzerinde de olsa evli olacağız Baran. Senin soyadını taşıycam bana müdahale etmen yada uyarıda bulunmanı asla yadırgamam. Ama bağırıp çağırıp başkasının yanında rencide edici konuşman bunlar beni çok incitir.

-Biliyorum Elfesya işte öfke sinir durumlarım benden bağımsız gelişiyor bazı konularda. Elimden geldiğince dikkat etcem sende bu konuda bana yardımcı ol lütfen.

-Tamam Baran! kıskançlık, sinir, öfke sırada ne bekliyor beni dedim tebessüm ederek oda tebessümle karşılık verdi.

Araba durduğunda geldiğimizi anladım. Karşımda gördüğüm konağa baktım. Gerçekten tarihi bir havası ve bir o kadar da modern havası vardı.