BARAN(Mardin'de Bir Anlaşma)⚡

10.bölüm⚡ Düzenlendi

Elfesya'nın ağzından...

Akşam eve gelince üzerimi değiştirip Dilzarı aradım. Olan biteni anlattım. İlk başta şaşırsa da bana hak vermişti. İstemediğim mutsuz bir evliliktense böyle bir şeyin çözüm olacağını oda söyledi.
Mesleğime devam edecek olmamda onu ayrıca mutlu etti. Canım arkadaşım🍀

4 gün sonra...

Baranlar yola çıkmak üzereydi!

Yardımcımız Ayşe teyze'ye biraz yardım ettim. İşim bitince üzerimi değiştirmek için odama çıktım. Gerçek olmadığını bilsem de heyecanlanmaya başlamıştım...

Saçlarımı ensemde dağınık bir şekilde topuz yaptım. Hafif sayılacak makyajın ardından aynada kendime son kez baktım gerçekten iyi gözüküyordum. Biraz kırmızı rujum göze batıyor du ama bir sıkıntı olmayacağına karar verdim.



Elfesya'nın giydiği elbisesi...

-Elfesya kızım geldiler hazırsan in aşağıya?

-Hazırım Ayşe teyze geliyorum hemen!

Salona geçtiğimde tüm gözleri üzerimde hissettim. Kısa bir tanışmanın ardından kahveleri nasıl içtiklerini sorup mutfağa geçtim. Yanaklarımın şuan kızardıgına eminim, elimle yüzüme yelpaze yaptım ama yok geçmeyecek bu. Kahveleri fincana alırken Berfin geldi tebessüm ederek

-Kolay gelsin. Sen erkeklerin kahvesini ver, bizimkileri ben alırım olur mu!

- Olur teşekkür ederim Berfin. İsminle hitap ediyorum ama yani yaşını falan bilmediğimden!

-25 yaşındayım canım nasıl istersen öyle hitap edebilirsin.

- "O zaman abla desem, hem benden iki yaş büyüsün, hemde büyük gelinsin şimdi isminle hitap etmem pek uygun karışılanmaz" dedim tebessüm ederek.

-Aynı şekilde tebessüm etti " Kendini nasıl iyi hissediyorsan öyle hitap et lütfen, benim için hiç farketmez! Bu arada Baranın kahvesine attın mı tuz karabiber v.s adettir yerini bulsun.

- Gerek varmıdır abla!..

- Vardır var hatta ben koyayım nerde baharatlıklar? Gösterdiğim yerden aldığı baharatlardan az az attı.

-Hadi gelin kahveleri soğumadan dağıtalım.

En son Baran'a verip yerime geçtiğimde bana ne oldu der gibi bakınca kahveyi işaret ederek dudağımı ısırdım. Anlamış olmalı ki güldü.

Baranın; babası, Abisi ve yengesi Berfin abla cana yakın kişilerdi. Abimle Affan abi konuşurken babamla babası da gülerek kahvelerini içiyordu. Berfin arada benle ve annemle konuşurken Zilan Hanım sessizdi beni süzmesi de cabası oğlunun istediği kızı almıyor olması canını sıkmış olmalıydı! Beni sevmesini istemeyemem ama böyle soğuk durması da beni üzüyordu...

Barana kaydı gözüm dikkatlice bana baktığını farkettim. Aklımdan geçenleri anlamış gibi tebessüm ederek fincanı gösterdi

Ne yani içmiş mi? hemde hepsini eee! hiç öksürmedi ama şaşkın halime gülerken bende kendi halime güldüm...

İsteminin ardından Baran'la yüzüklerimiz takıldı. Büyüklerin ellerini öptükten sonra tatlılar yendi.

Baranın ablası Avzem abla, oğlu biraz rahatsız olduğu için gelememişti. İnşallah Avzem ablada Berfin abla gibi güler yüzlü cana yakındır diye içimden geçirdim.

Düğün için 1 ay sonra denildiğinde resmen tükmüğüm boğazımda kalsı. Baran yanımdaki sandalyeyi çekip oturunca bir an gözüm ona kaydı tekrar dikkatlice babamları dinlemeye döndüğüm sıra ;
Elfesya istersen uzaylı görmüş gibi bakma dedi kısık sesle gülerek.

-Ne rahatsın Baran, burda evlilik için 1 ay sonra diyorlar!

-Ne bekliyordun Elfesya! 1 sene sonramı yapacaklardı düğünü? Buraların huyunu bilirsin işte...

-Haklısın ne bileyim iş ciddiye binince biraz korktum

-Kulağıma iyice eğilerek; Elfesya gerçekmiş gibi algıya kapılma durum pisikolojisi şuan sendeki. Bir hafta sonra bile evlenecek olsak bizim için ne farkeder ki?

-Sen böyle konuştukça daha iyi hissediyorum kendimi Baran. Hem haklısın bizim için farkeden birşey yok.

-Ah siz kadınlar ve duygusallığız. Tam ağzımı açıp bir şey diyecektim ki; Kalmak için müsade istediler.

Baranlar gidince bende bizimkilere iyi geceler dileyip odama çıkacağım sıra; Babam ve Abim ,Baran ve ailesini beğendiklerini söylediler sonra sarılıp hayır dualarını ettiler. Annem de sessiz kaldı bu Baran'ı beğendiğine işaretti.

Ne yorucu bir gündü. Odama çıkıp kısa bir duşun ardından pijamalarımı giyip uzandım.
Küçük abim gelemedi ama sağolsun iki kere aradı Baran'la kısa bir telefon konuşması yapıp tanıştılar.

Parmağımdaki yüzüğe nemli gözlerle baktım, keşke böyle olmak zorunda bırakılmasaydık. Baran ve benim için anlamı olmayan bu yüzük bir çok kişi için kavuşma ve aitlikti. Hiç aşık olmadım ama, sevipte kavuşamamış olup aklını yitirmişi, başkasına verecekler diye kaçırıp namus davası deyip canından olanı.

Sevdiğinin canı için sevdasından vazgeçip bir ömür gözyaşı dökenini duyduk gördük bu topraklarda...

💜

Yeni bölümde görüşmek üzere hoşçakalın 🤗