BARAN(Mardin'de Bir Anlaşma)⚡

21.bölüm⚡ Düzenlendi

1 hafta sonra...

Sabah uyandığımda Elfesya yatağında uyuyordu. Saat sabahın 7:00 siydi, bugün cumartesi bide neden bu saatte uyandıysam!
Epeydir kitap okumuyorum bu bahaneyle çalışma odasına gidip biraz kitap okusam iyi olur!

Üzerimdeki Pijamalarımdan kurtulup eşortmanlarımı giydim. Saçıma'da gelişi güzel şekil verip banyodan çıktım. Elfesyanın üzeri biraz açılmıştı tebessüm ederek örttüm, uyurken bile güzel bu kız...

Telefonumu alıp odadan çıktım, önce mutfağa inip kahve alsam hiç fena olmaz.

-Günaydın Baran Ağam bir isteğin mi vardır?

-Günaydın Birgül abla ben kahve alacaktım'da!

-Ağam ben yaparım siz zahmet etmeyin!

-Tamam o zaman ben çalışma odasındayım sana zahmet oraya getiri ver Birgül abla

-Tamam Baran Ağam.

Raflardan aradığım kitabı bulunca kahvemin de gelmesiyle, çalışma sandalyeme yaslanıp kitabın akışına bıraktım kendimi. Ne kadar okudum ne vakit oldu bilmiyorum ama gözlerim ağrımaya başladıysa kitabın kapağını kapatma vakti gelmiştir benim için. Saat 9:30'du bu kadar olmuş ya! Yerimden kalkıp kitabı yerine yerleştirip çıktım, hafta sonları kahvaltı 10:30'da olurdu.

Yarım saat gözlerimi dinlendirsem fena olmaz. Odaya girip kapıyı kapatınca başımı kaldırıp karşıma bakmamla gördüğüm manzara karşısında öylece kaldım, daha sonra hemen arkamı döndüm.

-Şey ben uyuyorsun'dur diye öyle girdim yani kapıyı çalmalıydım!

Elfesya elbisesini giymişti ama, elbisenin kollarını kendi kollarından geçirmek üzereyken içeri girdiğimden, südyeniyle görmüştüm onu. Kendime içimden söverken "Baran ben arkamı dönerek giyinirim sen önünü dönebilirsin! dediğin ikinci bir şaşkınlık yaşamıştım. "Sen giyin ben çıkayım Elfesya!

-Baran bizim birbirimize farklı gözle bakmadığımız için yakınlaşmamızın zor olacağını söylemiştin 1 hafta önce! En azından bu tarz şeyleri normal karşılamaya başlasak iyi olur. derken utandığı sesinin tonundan belliydi.

Tebessüm ederek "Tamam bak dönüyorum ben. Arkamı döndüğümde arkasını dönmüş elbisenin kollalarinı giymişti ama arkası tamamen açıktı, fermuarının ucunu bulamadığı için mücadele veriyordu, sanırım benim bakıyor olmamdan paniklediği için bulamamıştım.

Bu hali bende gülme isteği uyandırsa'da kendimi tutmamın yerinde bir karar olacağını düşündüm "Fermuarın ucunu bugün bulabileceğin'den şüpheliyim Elfesya! Yardımcı olabilir miyim?

Kafasını sallayınca yanına gittim.
Elbisenin fermuarını çekerken bembeyaz teni, saçlarından gelen yasemin kokusu, kalbimde yine o anlamlandıramadığım duyguyu oluşturmuştu. Fermuarı çekip uzaklaştım.

-Teşekkür ederim derken yüzünü bana doğru dönmüştü, tahmin ettiğim gibi yanakları kırmızının tüm tonlarını barındırıyordu.

Bense tebessüm ederek yatağıma ilerleyip uzandım, elimi başımın altına aldım.

-Baran yani şey!..

Bir şey diyecek ama nasıl desem der gibiydi, bir yanım elleme bu şekilde çok şirin kıvransın diyor, diğer yanım kızı daha çok zorlama çekindiği belli zaten diyor!..

- Şey ne Elfesya! dedim tebessüm ederek.

Bu kız hayatıma girdiğinden beri öfkem hafiflemiş, gülmem çoğalmıştı. Bu kızın sakinliği ve güleryüzü bana bulaşmaya başlamış galiba!