BARAN(Mardin'de Bir Anlaşma)⚡

5.bölüm⚡ Düzenlendi

Baranın ağzından...

Asmin'i okula bıraktıktan sonra, arabayı park ettiğim yere okulun arka kısmına doğru ilerlerken, Okul bahçesinin içinde ki banka oturmuş o kızı gördüm.
Yanına gidip gitmemekte kararsız kalsamda gittim! Ağladığını farkettim hayır şimdi ne diyecektim ki! Ellerinin tersiyle gözlerini silip banktan kalktığı sırada göz göze geldik.

Hayır anlamıyorum, bu banklarla sorunun ne senin? Ya öfkeli bir şekilde iç dökersin yada ağlarsın üzerinde! Bence kızım sen bu banklara oturma! dediğimde ağlamaktan kızarmış gözlerini benden çekerek kafasını yere eğdi.

-Her defasında size böyle yakalanmayı nasıl başarıyor olabilirim!..

Ayak üstü konuşmamızın ardından hem adını öğrenmiş, hemde numarasını almıştım.
Beni kestiğini farkedip bunu söylediğimdeyse, gözleri kocaman açılmış ve yanakları kızarmıştı. Yanımdan kaçar gibi iyi günler dileyip gitmesi tuttuğum kahkahayı salmama sebep olurken, sanırım arkasından güldüğümü farketmiş olmalı ki olduğu yerde durup, bulunduğum tarafa baktı ve tekrar hızla ilerledi.

Bu kızla gerçekten iyi arkadaş olacağız...

* * * * * *

Anacım ben niye sizi çarşıya götürüyorum? Hem Veysel abi ne güne duruyor? Söyleyin o bıraksın sizi!

Anamın derdi başkaydı, aklı sıra bunu fırsata çevirip Jinday'la benim vakit geçirmemi sağlayacak

Yol Anamla Ferzine teyzenin konuşmasıyla geçerken. Jindaysa yanıma oturmuş arsızca beni süzüyordu, bu kız laftan gerçekten anlamıyordu.

Geldik Ana siz inin ben arabayı park edip geliyorum!

Jindanin ağzından...

Geçen gün ki tehdit vari konuşması beni korkutsada hemen vazgeçemem. Baran her kızın hayalindeki erkekti yakışıklı, paralı, cesur ama sorun şu ki bu adam oldukçada inatçı ne bakmalarıma nede cilveli yaklaşımlarımı umursuyor bu durum canımı sıkarken, Anamın; elini çabuk tut deyip iyice beni sıkıştırması da ayrı bir dert

Anamlar iyice uzaklaştı en iyisi Baranı beklemek. Onu beklerken etrafıma göz attığımda tamda tahmin ettiğim gibi çarşıda olan üç beş kızın hepsi Baran'a gizli saklı bakıyordu. Yanıma gelince çatık kaşlarıyla; Niye bekledin Jinda yürüseydin ya!

-Seni beklemek istedim Baran!

-Tabi tabi!...

Ellerini umursamazca pantolonunun ceplerine attı. Nasıl bir erkek bu ya? Gram umrunda değilim, bu adam kesinlikle kolay yem olmayacak bana

Uğraş Jinda hanım daha çok yolun var çok...

Yazarın ağzından...

Elfesya geçen 2 gün içinde iyice annesinin baskısıyla bunalmıştı. Kızım Ekrem iyi bir çocuk,
okumuş etmiş bak senide görüp beğenmiş. Hafta sonu uygunsanız hayırlı bir iş için gelmek isterler

-Ana etme eyleme sana evlenmiycem demiyorum ama şimdi olmaz daha üç ay oldu görevime başlayalı. Bilirim ki okula gitmeme izin vermezler, ben bunun için mi okudum Ana de hele?

Gözlerinden akan yaşların bile farkında değildi Elfesya! Annesinin sözleri yüreğini dağlıyordu, tanımıyordu Ekremi ama duymuştu çevresindeki arkadaşlarından çapkın olduğunu, kadınlara karşı tutumunun biraz sert olduğunu. Kesinlikle mesleğinden vazgeçmisini söyleyecekti. Yapamazdı hayır evlenemezdi...

* * * * *
Baran alışverişin ardından eve gelince annesiyle tartışmaya başlamıştı.

Ana ne demek bir iki haftaya sözü yapalım senin kulağın dediğini duyar mı?

Sesini kıs Baran! karşında Anan var. Ferzine teyzenler duyacak. Ben Ferzine'ye jindayla seni uygun bulduğumu söyledim.

Kime sordun da öyle söyledin Ana ha kime!..

Baran Elini odadaki aynaya serçe vurmasıyla ayna tuzla buz olurken, elinden akan kan Baranın gram umrunda değildi.

-Dur oğul naparsın! Bak şu elinin haline! Avzem Avzem gelesin kızım

Kapıyı açıp içeri hızla giren Avzem, Baranın elini görünce eliyle ağzını kapadı

- Baran bu- bu halin ne? Ne oluyor burda Ana?

- Ne olacak Abla, Abim'e yaptığının aynısını banada yapmaya kalkar. Buralardan çeker giderim Ana bir daha yüzümü bile göremezsin. Jindayla asla evlenmem asla! derken sesi oldukça yüksek çıkıyordu Baranın

-Sevdiğin mi vardır? Ondan mı böyle inat eder lafımı çiğnersin Baran?

Annesinin söylediğiyle şaşıran Baran, yok dese Jinda konusu kapanmayacaktı, var dese sonu nereye varacaktı bilmiyordu ama başka çaresi yoktu!

- Var Ana var oldu mu!..

-Avzem ve Zilan hanım şaşkın bir şekilde Baran'a bakınca; Abla Veysel abiye söyle hastaneye gitmem gerek, aracı hazırlasın. Elini göstererek fazla kanıyor dedi.

Kendini toplayan Avzem aşağı apar topar indi. Zilan hanım Baran'a bir bakış atıp; bunu sonra konuşcaz Baran! önce şu eline bakıt deyip odadan hızla çıktı...

Hastaneye geldiklerinde eline 7-8 dikiş atılmıştı. Sarılı olan eline bakıp aracı çalıştıran Veysel Abisine bağ evine sürmesini söyledi

Gözlerini kapatıp kafasını arkaya yaslayan Baran, derin birkaç nefes alış verişin ardından tekrar doğrulup eline aldığı telefonla aklına gelen şeyi yaptı.

Elfesya aranıyor...

💜

Desteklerinizi bekliyorum güzel okuyucularım 🤗
Yeni bölümde görüşmek üzere...