BARAN(Mardin'de Bir Anlaşma)⚡

17.bölüm⚡ Düzenlendi

3 ay sonra...

Evleneli tam 4 ay olmuştu.
Baran her geçen gün kalbime sinerken onu sevmemem gerektiğini biliyordum.
Bana karşı tavrı, hali, ilgisi öyle güzel ki, bazen gerçekten bana karşı birşeyler oda hisseder mi diyorum!

Bir umut yeşerir gibi oluyor içimde!.. Ama sonra bunun imkansızlığı geliyor aklıma!
Gönlünde zaten birisi var diyorum. Beni sadece kağıt üzerinde evli olduğu karısı, kendisine emanet olan bir arkadaşı olarak görüyor diyorum.

Kapının tıklatılmasıyla daldığım düşüncelerden çıkabilmiştim

-Gel!..

-Elticiğim hazırlan da alışverişe çıkalım! 15 tatile birtek öğrencilerin girmedi, sende tatilde sin ve tatilde olmak demek gezmek demek canım benim

-Çiceği burnunda olan annemiz çarşıya mı inmek istermiş? diyerek yanaklarını hafifce sıktım.

-Evet kızım cicikler istiyor yengesi gidelim mi? Gelirmisin bizimle?

- Tabiki gelirim ablam, gidelim üzerimi değiştireyim!

Elfesyanın kombini...

Baran Aranıyor...

-Alo!

-Aradım ama müsaitmiydin Baran?

-Müsaitim birkaç incelemem gereken dosya vardı üzerinden geçiyordum öyle!

-Anladım kolay gelsin. Öğlen yemeğini yedin mi? Yani şey aç kalma diye şey ettim de!

Ben ve şu şapşal hallerim. Neymiş aç kalma diye şey etmişim, bu nasıl bir cümledir ya! Baran'ın kurmuş olduğum cümleye gülmesi de ayrı bir dramdı benim için tabi Sanki karşımdaymış gibi başımı aşağı indirdim, utanmıştım...

-Yedim merak etme derken hala gülüyordu. Sen neden aramıştın?

-Şey biz çarsıya incez de! Berfin ablayla birlikte yani haberin olsun diye aradım

-Tamam güzelim Veysel abi bıraksın sizi, zaten işim az kaldı ben alırım dönüşte, beklemesin Veysel abi!..

-Tamam kolay gelsin!

- Sağol, bu arada kalın giyin soğuk dışarısı! dediğinde tebessüm ettim, beni düşünmesi mutlu etmişti...

- Montunumu aldım yanıma Baran, görüşürüz o zaman!

-Görüşürüz dikkat edin...

Telefon konuşmamızın ardından aşağıya indim

-Ana biz çıkarız Berfin ablam'la
birşeye ihtiyaç varmı dır?

-Yoktur kızım dikkatli gidip gelesiniz gecikmeyin fazla!

Peki Ana merak etme sen...

Veysel amcanın yanına geldiğimde tebessüm ettim; "dönüşte Baran alacak bizi Veysel Amca, Baran beklemesin dedi!

-Olur gelin hanım!

-Bana ismimle seslensen Veysel amca, gelin hanım falan çok resmi ve samimiyetten uzak gelir kulağa kızın yaşındayım hem ben!

-Baran Ağam kızarsa uygun olur mu ki bilemedim?

-Olur Veysel amca olur, derim ben ona!

Çarşıya inince mağazaları gezmeye başladık özellikle çocuk mağazalarını, en az 5 mağazaya baktık.

-Ne kadar tatlı şeyler var Berfin abla sana hak veriyorum inan bana bunların hepsini alası geliyor insanın.

Telefonumun çalmasıyla çantamdan çıkartıp ekrana baktığımda, gördüğüm isim'le heyecanlanmıştım. Kalp atışlarım hızlanırken sesimi düzeltip açtım