"ကိုကိုႀကီိး Deli လာတယ္"
တိတ္ဆိတ္ေနသည့္တိုက္ခန္းေလးက ခခအသံေၾကာင့္အသက္ဝင္လာသည့္ႏွယ္။ မီးဖိုေခ်ာင္တြင္ ဟင္းခ်က္ရန္ျပင္ဆင္ေနသည့္ သုတတစ္ေယာက္ အလန႔္တၾကားျဖင့္ကပ်ာကယာေျပးထြက္လာရေတာ့သည္။
"ကိုကိုႀကီး နာမည္နဲ႔။ ဘာေတြမွာထားတာလဲ။ မလိုတာေတြမသုံးရဘူးဆို။ ကိုကိုႀကီးက် ေလၽွာက္မွာေနတယ္"
အထုပ္ကေလးကို ခေလာက္ၾကည့္ရင္း ဩဝါဒေခၽြေနသည့္ မင္းသုခေၾကာင့္ သုတစိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့။ ဆရာလုပ္တတ္သည့္ဗီဇက ဖခင္ဆီမွပါလာေလသလားဟုေတြးမိျပန္ေတာ့လည္း တစ္ဆက္တည္းဆစ္ခနဲျဖစ္သြားသည့္ႏွလုံးသား။ ညီေလးက သူႏွင့္ေသြးမေတာ္သားမစပ္မလား။
"ကဲ ခခရယ္။ ေပးစမ္းပါ။ မင္းလုပ္ေနတာနဲ႔ ဟင္းအိုးတူးေတာ့မယ္"
"ကိုကိုႀကီးေနာ္ ကၽြန္ေတာ္က တူးရင္မစားဘူး"
"လၽွာရွည္ျပန္ၿပီ။ ငါသိတယ္။ အထုပ္သာေပး"
အမွန္ေတာ့ သုတ မည္သည့္ပစၥည္းမွမမွာထား။ သို႔ေသာ္ နာမည္ႏွင့္တကြ အိမ္သို႔ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာသည္မို႔ သူကိုယ္တိုင္လည္း အံ့ဩေနရသည္ေလ။
"ဟင္"
အထုပ္ကေလးကို က်က်နနေဖာက္လိုက္ေတာ့ အထဲမွာေတြ႕ရသည္က ေကာ္ဖီေဖ်ာ္စက္ႏွင့္ ေကာ္ဖီေစ့မ်ား။ ထို႔အတူ စာကေလးတစ္ေစာင္ကပါ တြဲရက္ပါလာေသးသည္။ "ကိုသုအတြက္ ေကာ္ဖီစစ္စစ္။ ေက်ာင္းေရာက္ရင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါဦး" တဲ့ေလ။
"ကိုကိုႀကီး ဘယ္သူလဲ"
"ပို႔တဲ့သူနာမည္မပါဘူး ခခရဲ့။ ငါလည္းမသိဘူး"
"ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား။ လိပ္စာကအစ အတိအက်ႀကီးကို"
ခခအသံတို႔က တျဖည္းျဖည္းမာလာသည္။
"မင္းသုခ ... မင္းအစ္ကိုကို ဘယ္လိုေလသံနဲ႔ေမးေနတာလဲ"
သုတစကားေၾကာင့္မင္းသုခခ်ာခနဲလွည့္ထြက္သြားေတာ့သည္။ သူမတတ္နိုင္ပါ။ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ဟူသည့္အရြယ္က ထိန္းသိမ္းရအခက္ဆုံး အရြယ္ဟု သူတို႔သိထားသည္မို႔ ညီိေလးကို ေယာက္်ားေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ရန္အခုကတည္းက သြန္သင္ေပးရမည္မလား။
YOU ARE READING
ကြယ်ပန်းလေးတွေ ဝေမှဖြင့်ကွယ်.....
Teen Fictionကြယ်ပန်းလေးတွေရဲ့ အဓိပ္ပါယ်က ဖြူစင်စွာ ဖြည့်ဆည်းပေးခြင်းတဲ့ ။...။ ကြယ်ပန္းေလးေတြရဲ့ အဓိပၸါယ္က ျဖဴစင္စြာ ျဖည့္ဆည္းေပးျခင္းတဲ့ ။...။ Art : @ZinMinHtike❣️
