ကြယ်ပန်းလေးတွေ ဝေမှဖြင့်ကွယ်.....

(၂၁)

စိမ်းလန်းစိုပြေ။

အပန်းဖြေစရာပန်းခြံကြီးက လာရောက်လည်ပတ်သူများဖြင့်စည်ကားလို့နေသည်။ ညနေစောင်းအချိန်မို့ သုခတို့လို ကျောင်းသားများနည်းတူ အလုပ်ဆင်းလာသည့် စုံတွဲများကလည်း လက်ချင်းယှက်လို့။

ဟိုမှသည်မှပျံ့လွင့်လာသည့်သီချင်းသံသဲ့သဲ့က ပန်းခြံတစ်ခုလုံးကိုလွှမ်းခြုံသွားသည်။ လေနုအေးအေးက ရေကန်ကြီးကိုဖြတ်ကျော်ကာတိုက်ခတ်လာသည်မို့ တစ်ချက်တစ်ချက် စိမ့်ခနဲ။ ဟိုတစ်စု၊ သည်တစ်စုဖြင့်ဝိုင်းဖွဲ့နေကြသည့် သက်ရှိများကလွဲ၍အရာရာသည့် သီချင်းလေးဖြင့်သာ စီးမျောနေသယေယင်ဖြစ်တော့သည်။

"ဟေ့ကောင် ဟိုမှာ"

ရေကူးရန်ပြင်ဆင်ပြီးထွက်လာကြချိန်တွင် မင်းခန့်​၏ ဆော်ဩမှုကြောင့် တွေ့လိုက်ရသည့် ရင်းနှီးနေသောမျက်နှာများ။

"သုခ"

အတန်းတွင်းမှ သူတို့စာသင်နှစ်​၏ အလှဆုံးဆုပေးရန်လျာထားခြင်းခံရသည့်ကောင်မလေး "အလိမ္မာထူး" နှင့်သူ့သူငယ်ချင်းများ။

"နင်တို့လည်း ရေလာကူးကြတာလား"

မင်းခန့်က အပြန်အလှန်နှုတ်ဆက်သည့်တိုင် သူကတော့ ပြောစရာရှာမရဖြစ်နေသည်။ မဆီမဆိုင် ကိုကိုကြီးပြောသည့် "ခခက social မကောင်းဘူး" ဆိုသည့်စကားက မှန်နေပြီလားဟုတွေးမိပြန်တော့ တစ်ဦးတည်းကြိတ်ပြုံးရသေးသည်။

"ဟုတ်တယ်။ နင်တို့ နှစ်ယောက်တည်းလား"

"ထုံးစံအတိုင်းပေါ့"

မင်းခန့်က ပုခုံးလေးတွန့်ရင်းပြောတော့ အလိမ္မာထူးက လက်ကလေးကာရင်းကပို့ကရို့ပြုံးရှာသည်။ ညနေဆည်းဆာအောက်တွင် ​ရေကူးဝတ်စုံကလေးဖြင့် လှချင်တိုင်းလှနေသည့် အလိမ္မာထူး။ ဝါဝါဝင်းနေသည့်အသားအရည်က ဆည်းဆာချိန်တွင်မို့ ပို၍ဝင်းဝါနေသယောင်။ ဆံနွယ်ပျော့ပျော့က ပုခုံးထက် ရစ်ခွေကျနေပုံကား မထိရက်စရာ။ လုံလုံခြုံခြုံဝတ်ထားသည့် ရေကူးဝတ်စုံကလေးသည်ပင် သူ့အလှကို ပံ့ပိုးပေးနေသည့်ဟန်ဖြင့်။

"နင်တို့ အဆင်ပြေရင် ငါတို့နဲ့တူတူကူးမလား"

အလိမ္မာထူးနှင့်မိန်းကလေးသုံးဦးပါသလို ယောက်ျားလေးနှစ်ဦိးလည်းပါသေးသည်။ သေချာသည်ကတော့ ထိုသူများက သူတို့အတန်းထဲမှ မဟုတ်ကြသည့် မျက်နှာစိမ်းများသာ။