Reward[Him From Final Year]

Extra-3

အပြင်က​နေ အခန်းတံခါးခေါက်သံ
ကိုဆက်တိုက် ကြားလိုက်ရတာမို့
ဘယ်သူလဲဆိုပြီး စဥ်းစားနေတုန်း

အစ်မမြတ်က အခန်းထဲကိုဝင်
လာခဲ့သည်။

" အစ်မဝင်လာပြီးနော် က​လေး"

"မမြတ်"

" ဒီအတိုင်း လှဲနေ​ ဘာမှမဖြစ်ဘူး"

အစ်မမြတ်ကိုတွေ့တော့ လှဲနေရာ
ကနေထပြီး ထိုင်လိုက်ချိန် အစ်မ
မြတ်က ကုတင်အစွန်းမှာ ဝင်ထိုင်
လာသည်။

မှေးခနဲတချက်ဖြစ်သွားတာမို့အိမ်​
အောက်ကကားသံ​တောင်မကြား
လိုက်မိဘူး။

" အစ်မ ဘယ်တုန်းက​ရောက်​နေတာလဲ"

" အခုလေးတင်ပဲ မင်းအကို​ကျော်
ပါပါတယ်လေ ​အောက်မှာကိုစစ်နဲ့
စကားပြောနေတယ်"

ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး အစ်မမြတ်ကို
အသာပြုံးပြလိုက်​ပေမဲ့ ကျွန်​တော့်
စိတ်ထဲက​နေမပါ။

" နေမကောင်းဘူးဆို က​လေး။
အဖျားရှိနေတုန်းပဲလား"

" ဆေးတော့သောက်ထားတယ်
အစ်မ။ တစ်ရက်နှစ်ရက်ဆိုအဖျား
ပျောက်သွားမှာပါ"

" အဲ့ဒီလိုပြောလို့မရဘူးလေ အဖျား
မပြတ်ရင် ဆေးခန်းသွားမှရမှာပေါ့။
ကိုကိုက ဆေးခန်း​ခေါ်သွား​ပေးဖို့
ပြောတာစကားနားမထောင်ဘူးဆို"

ကျွန်​တော် ဘာမှပြန်မပြောဘဲနေတော့
အစ်မမြတ်ကလည်း စကား​ပြော​နေ
ရာမှ ခဏရပ်လိုက်ပြီးမှ

" အစ်မနဲ့မင်းအစ်ကို အခုပဲရည်မွန်
လေးကိုလူနာသွားကြည့်ပြီး ပြန်လာတာ"

ကျွန်​တော့် ရင်ထဲထိတ်ခနဲပင်။

"ရည်မွန် အဆင်​ပြေတယ်မလားအစ်မ"

" မျက်နှာကတော့သိပ်မကောင်း
ပေမယ့် အဆင်ပြေပါတယ် ရည်မွန်က
ပျော့တယ်လို့ထင်ရပေမယ့် က​လေး
ထက်​တောင် စိတ်ကမာ​သေးတယ်"

အစ်မမြတ်က ​ခေါင်းငုံ့လိုက်မိ
သည့်ကျွန်​တော့် အနားကိုတိုးကပ်
လာသည်။

"ကြည့် ​ပြောရင်းနဲ့ မျက်ရည်ကဝဲ
လာပြီ ဒီ​ကောင်​လေး"

"အားလုံးကကျွန်​တော့် အမှားပါ။
ကျနော်သာကားနဲ့ မခေါ်သွားခဲ့ရင်
ရည်မွန်ဒီလိုဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး။
ကျွန်​တော့်​ကြောင့် ရုတ်တရက်ကြီး
ကားကတိုက်မလိုဖြစ်သွားလို့ ရည်မွန်
လန့်သွားရပြီးတော့က​လေး​လေးက
အဲဒီလိုဖြစ်သွားရတာ"