Chapter-36

13.9K 1.4K 156
                                    

အိပ္ရာကနိုးလာတဲ႕ အခ်ိန္ က်ြန္ေတာ့္
မ်က္လံုးေတြ ေတာ္ရံုနဲ႕မဖြင့္လာနိုင္ပဲ
ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိပါ။ညက အိပ္ေပ်ာ္
သြားတာ ေနာက္က်လို႕မ်ားလား။

ေစာင္ပံုထဲကေန ကုန္းရုန္းထထိုင္ကာ
အိပ္ေရးမဝေသးသည္မို႕ မ်က္လံုးေတြ
ကအျပည့္မပြင့္နိုင္။အျမင္ေတြ ဝိုးတဝါးနဲ႕
အရင္ေတြ႕လိုက္ရသည္က အခန္းထဲမွာ
အက်ီ ၤလဲေနသည့္ ကိုစစ္ေျကာင္း။

"ခင္ဗ်ား အျပင္သြား မလို႕လား"

သူက က်ြန္ေတာ့္အသံျကားေတာ့
လွည့္ျကည့္ လာသည္။

"အင္း အလုပ္ကိစၥ ခ်ိန္းထားတာရွိလို႕"

က်ြန္ေတာ္ ဘာမွထပ္မေျပာျဖစ္ေတာ့။
ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနလ်က္သားနဲ႕ပဲ
ထပ္အိပ္ခ်င္ေနသည္။ေခါင္းက ေလး
ေနျပီး အိပ္ေရး မဝ။

သူက က်ြန္ေတာ့္ဆီေလ်ွာက္လာျပီး
ကုတင္ေပၚ က်ြန္ေတာ့္ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္
လိုက္သည္။အိပ္မႈံစံုဖြား ျဖစ္ေနတဲ႕ က်ြန္
ေတာ့္ မ်က္နွာကို သူစိုက္ျကည့္ေနေတာ့
မလံုမလဲနဲ႕ ျဖစ္ရသည္။ညကက်ြန္ေတာ္
ဘာမွမလုပ္မိပါဘူးေနာ္။

"နိုးလာျပီလား"

"နိုးလာလို႕ က်ြန္ေတာ္ထိုင္ေနတာေလ
ခင္ဗ်ား မေတြ႕ဘူးလား"

"ဒီရုပ္က ညကနဲ႕ တစ္ျခားဆီပဲ"

ဆူပုတ္ေနတဲ႕ က်ြန္ေတာ့္ပါးတစ္ဖက္ကို
သူျဖစ္ညစ္လာသည္။က်ြန္ေတာ့္မွာ
ညက က်ြန္ေတာ္ဘာလုပ္မိလို႕လည္း
ျပန္စဥ္းစားေနရင္း ခ်က္ခ်င္းျပန္မမွတ္မိေန။

"ညက က် က်ြန္ေတာ္ ဘာျဖစ္လို႕လဲ"

"မမွတ္မိေတာ့ဘူးလား"

ေျကာင္အေနတဲ႕ က်ြန္ေတာ့္မ်က္နွာနား
ကိုသူက ရုတ္တရက္ တိုးကပ္လာေလရဲ႕။

"ခ်ြဲပါအံုး ကိုယ့္ကို"

က်ြန္ေတာ့္ မ်က္လံုးေတြ ျပဴးက်ယ္
လာသည္ကိုသူက သေဘာတက်နဲ႕
ရယ္ေနသည္။

က်ြန္ေတာ္ ဘာလုပ္မိလည္း စဥ္းစားရင္း
တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႕ မ်က္နွာပူကာ မွတ္မိ
လာသလိုေတာ့ ရွိလာျပီ။က်ြန္ေတာ္
ေတာ့ ရွက္လို႕ ေသမွာပဲ။

Reward[Him From Final Year]Where stories live. Discover now