Reward[Him From Final Year]

Chapter-14

က်ဴရွင္ကထြက္လာလာခ်င္း လမ္း
တစ္ဖက္မွာရပ္ထားသည့္ ကားအနက္
ကိုေတြ႕သည္နွင့္ က်ြန္ေတာ္တစ္ခဏ
ဒီအတိုင္းသာ ျကည့္ေနမိျပီးဘာလုပ္
ရမည္မသိ။တစ္ကယ္ျကီးလာျကိဳတာပဲ။

ညေနကလည္းေစာင္းေနျပီ။ဒီအခ်ိန္မွ
က်ြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ျပန္ဖို႕
ရာမလြယ္ကူေတာ့တာမို႕ ဘာလုပ္ရ
မယ္မွန္းလည္း စဥ္းစားလို႕မရေတာ့ပါ။

ဒီေန႕ကိုဝဏၰနဲ႕ရည္မြန္ကေလ်ွာက္လည္
ျကမယ္ဆိုျပီးက်ဴရွင္မွာ ရည္မြန္႕ကို
ကိုဝဏၰကလာေခၚသြားသည္။အစထဲက
က်ဴရွင္ေျပးခ်င္ေနတဲ႕ ေမမီကလည္း
ရည္မြန္႕ကိုစိတ္မခ်လို႕အေဖာ္လိုက္
သြားေပးေတာ့ က်ြန္ေတာ္တစ္ေယာက္
ထဲသာက်န္ခဲ႕ေတာ့သည္။က်ြန္ေတာ့္ကို
ေျပာေတာ့ျဖင့္ က်ဴရွင္အတူတူတက္ရ
မယ္ဆိုျပီး တစ္ကယ္တမ္းတက္ေတာ့
သူတို႕ပဲအရင္ဆံုးက်ဴရွင္ေျပးျကတယ္။
ခ်မ္းေျမ႕ကလည္း အစေတာင္ရွာလို႕
မေတြ႕ ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္ေရာက္ေန
မွန္းကိုမသိ။ေတာ္ေတာ္ေလး အားကိုး
ရတဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြပါပဲ။

ေမမီကက်ြန္ေတာ့္ကို ဒီအတိုင္းေတာ့
မထားခဲ႕ပါဘူး။က်ဴရွင္အျပန္က်ြန္ေတာ္
တစ္ေယာက္ထဲ အဆင္မေျပမွာသိလို႕
ေစတနာျကီးလြန္းစြာကိုဝဏၰကတစ္ဆင့္
ကိုမင္းစစ္ေျကာင္းကို ဖုန္းဆက္ျပီးဘာ
ေတြသြားေျပာလိုက္လဲေတာ့မသိ။နင့္ကို
ကိုမင္းစစ္ေျကာင္းလာျကိဳျပီး အိမ္ျပန္
ပို႕ေပးမယ္ေနာ္ ငါအကူအညီေတာင္း
ထားတယ္ဆိုျပီးျပံဳးစိစိမ်က္နွာနဲ႕
ဘာမွျပန္မေျပာလိုက္နိုင္ခင္မွာပဲ
က်ြန္ေတာ့္ကိုက်ဴရွင္မွာတစ္ေယာက္ထဲ
ထားခဲ႕သည္။

တစ္ကယ္မထင္ထားတာ လာျကိဳလိမ့္
မယ္လို႕။ေက်ာပိုးအိတ္ျကိဳး နွစ္ဖက္ကို
က်ြန္ေတာ္ခပ္တင္းတင္းကိုင္ရင္း
ကိုမင္းစစ္ေျကာင္းကားကို သိတဲ႕သူ
ေတြကရွိနိုင္သည္မို႕ က်ဴရွင္က ထြက္
လာတဲ႕သူေတြနည္းနည္းရွင္းသြားမွ
ရပ္ထားတဲ႕ ကားဆီေလ်ွာက္သြားလိုက္
သည္။ကားမွန္ကလည္းအနက္ေရာင္မို႕
လို႕အျပင္ကေနဘာမွမျမင္ရ က်ြန္ေတာ္
မဝင္ရဲေသးပဲ အထဲကိုျမင္ရမလားလို႕
ေသခ်ာ ေခ်ာင္းျကည့္ေနတုန္း ကားမွန္
ကတျဖည္းျဖည္းေအာက္က်လာသည္မို႕
အေနာက္ဆုတ္ျပီး လန္႕သြားရသည္။