Chapter-39

13.2K 1.4K 589
                                    

"ဆုလာဘ္"

ဒီေန႕ဘာသာအတြက္ စာေမးပြဲေျဖ
အျပီး အေဆာင္ေအာက္ကိုေရာက္မွ
က်ြန္ေတာ္တို႕ေလးေယာက္စုမိျကသည္။
ရည္မြန္က က်ြန္ေတာ့္ကို အရင္ေန႕ေတြ
ကလိုပဲ ကိုစစ္ေျကာင္းတို႕ေစာင့္ေနသည္႔
ဘက္ကို မသိမသာနဲ႕ျပေနျပီး မ်က္နွာ
မေကာင္း။

က်ြန္ေတာ္ သူရွိရာကို တစ္ခ်က္လွမ္း
ျကည့္ လိုက္ျပီးတာနဲ႕ ရင္မဆိုင္ရဲစြာ
မ်က္နွာအျမန္လႊဲလိုက္သည္။သူလည္း
က်ြန္ေတာ့္ဆီမလာပါ။

က်ြန္ေတာ္တို႕ ေျဖရသည့္ အေဆာင္
တစ္ဖက္လမ္းနားမွာ ရပ္ေစာင့္ေနတဲ႕
သူနဲ႕ကိုဝဏၰအျပင္ ကိုရန္နိုင္ပါပါသည္။
ကိုေက်ာ္ထြန္းကေတာ့ အစ္မျမတ္ေျဖ
သည့္အေဆာင္မွာျဖစ္မည္။သူဒီေန႕မွ
လာေစာင့္ေနတာ မဟုတ္။စာေမးပြဲေျဖ
သည့္ေနတိုင္းပင္ က်ြန္ေတာ္အခန္းထဲ
ကထြက္တာနဲ႕ ရည္မြန္ကိုလာေစာင့္ေန
တဲ႕ကိုဝဏၰနဲ႕အတူ သူပါအျပင္မွာရွိ
သည္။က်ြန္ေတာ္ သူ႕ကိုေတြ႕တိုင္း
မ်က္နွာလႊဲေနေသာ္လည္း သူကေတာ့
က်ြန္ေတာ့္ကို အေဝးကေနျကည့္ျပီး
လာေစာင့္ေနျမဲပင္။သူ တစ္ကယ္ပဲ
ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ။က်ြန္ေတာ္တို႕က
လမ္းခြဲျပီးသား သူေတြမဟုတ္လား။

စာေမးပြဲက ေနာက္ဆံုးတစ္ဘာသာ
ေျဖဖို႕ က်န္ေသးျပီး ျကားထဲမွာ စေန
တနဂၤေနြျဖစ္ေနလို႕ နွစ္ရက္ပိတ္သည္။

"ေမမီ ငါတို႕ ျပန္ရေအာင္"

ေမမီက သူတို႕ရပ္ေနတဲ႕ဘက္ကို
လွမ္းျကည့္ကာ ေနရခက္ေနသည့္ပံုနွင့္။

"ခဏေနပါအံုးဟာ နင္ကလည္း။
စကားေလး ဘာေလး"

"နင္မျပန္ေသးရင္လည္း ငါ့ဘာသာ
တစ္ေယာက္ထဲျပန္လိုက္ေတာ့မယ္"

"ဟဲ႕ေနအံုး နင္ဘာနဲ႕ျပန္မွာလဲ။ငါ
အခုျပန္မယ္ ရျပီလား"

တစ္ေယာက္ထဲ ထြက္သြားဖို႕လုပ္ေန
သည့္က်ြန္ေတာ့္ကိုေမမီကျပန္ဆြဲကာ
ဘာမွမေျပာခ်င္ေတာ့သည့္ ပံုနွင့္
သေဘာတူလိုက္သည္။

ခ်မ္းေျမ့နဲ႕ရည္မြန္ကေတာ့ က်ြန္ေတာ့္
ကိုျကည့္ေနလ်က္သာ။

"ရည္မြန္ နင္ကိုဝဏၰနဲ႕ နင့္အေဖလာ
ျကိဳတာေစာင့္အံုးမယ္မလား။ခ်မ္းေျမ့
ရည္မြန္ကို မင္းကူျပီးေစာင့္ေပးလိုက္
အံုးေနာ္ အဲ႕တာဆိုငါတို႕ အရင္ျပန္ျပီ"

Reward[Him From Final Year]Where stories live. Discover now