Reward[Him From Final Year]

Chapter-8

ညေနခင္းအခ်ိန္ ေလေျပေတြနဲ႕က်ံဳးေဘးက
ေအးခ်မ္းေနေပမဲ႕ ကန္ေရျပင္ကိုေငးျကည့္
ေနရင္း စိတ္အစဥ္က အတည္တက်
မရွိ။ဒီေန႕ေတာ့ခ်ိန္းထားတဲ႕ အခ်ိန္ထက္ေစာ
ျပီးကိုယ္တိုင္ကားေမာင္းထြက္လာကာ
စစ္ေျကာင္းကို အရင္ထိုင္ေစာင့္ေနျဖစ္သည္။

က်ံဳးေဘးကထိုင္ခံုတန္းမွာ နန္းေတာ္ျမိဳ႕ရိုးကို
ျကည့္ျပီးထိုင္ေနရတာညေနေစာင္းအခ်ိန္မို႕
ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိေနေပမဲ႕  စိတ္ကိုေသခ်ာ
ဆံုးျဖတ္ျပီးလာခဲ႕ေပမဲ႕ တစ္ကယ္တမ္းေတာ့
မျပတ္သားတဲ႕စိတ္နဲ႕တစ္ေယာက္ထဲလြန္ဆြဲ
ေနဆဲ။နွလံုးသားနဲ႕ဦးေနွာက္လို႕ဆိုရေအာင္
လည္း ဒီလူကိုမူယာ ခ်စ္ေနပါျပီဆိုတာကိုယ္
ကိုတိုင္ေဝခြဲမရျဖစ္ေနဆဲပါ။နန္းမူယာဆိုတာ
ဘယ္တုန္းကမွ တစ္ခုခုလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္
စိတ္ကမျပတ္မသားမျဖစ္ဘူးခဲ႕ ကိုယ့္ကိုတိုင္
လည္းစိတ္ဓာတ္ျကံ႕ခိုင္တဲ႕မိန္းကေလးတစ္
ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ပဲ ေနခဲ႕သည္။

အေနာက္ျပန္လွည့္ျကည့္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ
ေနာင္တမရွိေစရဘူး။

ျငိမ္သက္ကာသာ အေတာ္ျကာထိုင္ေနဆဲ
ျဖစ္ျပီး ရင္းနွီးလြန္းမက ရင္းနွီးလြန္းေနသည့္
ကားသံကိုျကားလိုက္ရတဲ႕ အခ်ိန္ရင္ထဲ
မေကာင္းေတာ့ပဲဆို႕နင့္လာသလိုျဖစ္လာကာ
လွည့္မျကည့္ျဖစ္။အနားမွာ ကားရပ္သံ
ျကားလိုက္ရျပီး သိပ္မျကာခင္ေဘးနားကို
ေလ်ွာက္လာတဲ႕သူက မူယာထိုင္ေနတဲ႕
ထိုင္ခံုအစြန္းမွာ ခပ္ခြာခြာပဲ ဝင္ထိုင္လိုက္ျပီး
သူက မူယာ့ကိုျကည့္မေနခဲ႕ပါ။

ရက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မေတြ႕ရတာျကာ
သည့္ ခ်စ္သူနွစ္ေယာက္ျပန္ေတြ႕သည့္ပံုစံ
က ျပင္ဆင္လို႕မရေအာင္ ေအးစက္လြန္းေန
သည္။

"စစ္ေျကာင္း နင္ငါ့ကိုဘာမွေျပာစရာစကား
မရွိဘူးလား"

"မင္းေျပာတာနားေထာင္ေပးဖို႕ ကိုယ္
လာခဲဲ႕တာ"

ေအာက္နႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္ကာ တစ္ခ်က္
ရယ္လိုက္မိတဲ႕အခ်ိန္ မ်က္လံုးထဲကထိန္းမ
ရေတာ့တဲ႕ မ်က္ရည္ျကည္ေတြဝဲလာတာ
မူယာနဲ႕ေတာင္မတူ။မ်က္ရည္ေတြမက်လာ
ခင္ လက္ေတြနဲ႕အျမန္ဖိသုတ္လိုက္ျပီး
ကန္ေရျပင္ကိုပဲေငးျကည့္ေနတဲ႕
သူ႕ကိုမ်က္နွာခ်င္းဆိုင္လိုက္ျပီး။