"ආ.. මල්ලි කොහොමද ඔයාට.....බොහෙත් ගත්තද."
උදේ බස් එකේදි අර මට වතුර බොන්න දුන්න අයියා මාව දැකලා පිටි පස්සේ සීට් එකේ වාඩිවෙලා හිටපු තැනින් නැගිටලා ඇවිත් මගේ ලගින් වාඩිඋනා.....
"ආ..අයියා...නෑ මේ එහෙම්මම අඩුවෙලා ගියා....."
"ඒක තමා මම කල්පනා කලා කොහොමද දන්නේ නෑ කියලා....."
මම හිනා වෙලා ඒ අයියා දිහා බැලුවා... අද කාලේ හරියට හොයන්න බැරි මනුස්ස කම කොහෙන් හරි හම්බ උනා වගේ....
"මම නිවාන්..... නිවාන් දිනුසර ඒකනායක..."
එයා හිනා වෙලා අත දික්කරා....
"මම අහිමන්ත සේතික ජයවීර........."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
නිවාන් දිනුසර ඒකනායක
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
A Sign of Affection || Yizhan
Fanfictionතෑගි පැක් කරන්න ගිහින් මට පිස්සු වගේ. කවදා කාපු ටකරන්ද. මීට ඉස්සේල්ලා පොඩි එකෙක්ගේ බර්ඩේ එකටවත් ප්රසන්ට් එකක් පැක් කරලා නෑ. තියන හදිස්සියට තෑගි ටික පැක් කලත් ඔක්කොම ටික හරියට පැක් කලාද කියලා චෙක් කරගන්න බැරි උනා. හැබැයි එකක් හරි අඩු වෙලා තිබුනොතින්...
