"O gün sana yazdığımda Arthur, bir daha hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordum..."
"Satırlarım sana ise şayet yazmak, aciz kelimelerimle bile ait olmak, bir satırın içinde bile kaybolmak güzeldi..."
Taşralı bir hanımefendi ve zengin bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sevgilim, en sevdiğim, ruhum,
Babama karşı kendimi hem utanmış hem de kızgın hissediyorum. Engel olamadım Arthur, beni çiğnedi ve gitti. Söylemek istediklerim vardı. Aklımı işgal eden fikirlerim yetim kaldı. Bir daha görememekten çok korkuyorum. Ona, onu sevdiğimi söylemeliydim. Zaten sana söyleyemedim, bari babacığıma söyleyebilseydim. Karşı karşıyaya gelirseniz ve babam sana zarar verirse-tanrım düşüncesi bile korkunç- ne yapacağımı bilemiyorum. Keşke birlikte olabilseydik. Omuz omuza ölmeyi sensizliğe tercih ederim.
Kaldığımız yer güvenilirliğini yitiriyor. Geçen gün saldırıya uğradık. Babam birilerini yaralamak zorunda kaldı. Zaten bu olayın sonunda orduya katılma kararı verdi. Tuzu biberi oldu anlayacağın.
Kendimi ve Aisha'yı korumak için ormanın içinde nasıl koşturduğumuzu bilemezsin. Zenginlerin bu kadar kana susamış olduğunu bilmezdim. Anneme birisi yumruk attı. Bana kaçarken çelme takıldı ama kendimi ve kardeşimi koruyabildim. İyi ki abim ve ablam bizimle değildi. Babam üç kişiyi yaraladı. Omuzlarından ve bacaklarından sakatlandılar. Diğerlerini vuramadan kaçtılar. Kaç kişiydiler bilmiyorum, bizi nasıl bulduklarını da bilmiyorum.
Mektupları getiren uşak söylenmeye başladı. Verdiğimiz paranın kendisine yetmediği için miktarı arttırmak istediğini söyledi. Onunla nasıl anlaşacağım? Biriktirmiş olduğum paradan elime çok azı kaldı. Sana bir ya da iki kez daha mektup gönderebilirim.
Babam sana mektup göndereceğim zaman ormana kadar beni takip etmiş. Mektubu verdiğim uşağı görmemiş ona yalan söylemek zorunda kaldım. Beni sorumsuzluğum konusunda azarladı. Tek başıma ormana gitmemi istemiyor. Ormanın içinde başıma bir şey gelme durumunda bana kimse yardım edemez. Haklı fakat biliyoruz ki sana başka türlü ulaşmamın imkanı yok.
Yakında bulunduğumuz yerden ayrılacağız. Büyükbabamın evine yeniden gitmek zorundayız. Onlar benim yakınlarım, can parçam ama kendi ailemle yaşadığım ev gibi huzurlu hissedemiyorum. İnsan bazı alışkanlıklarını kolay kolay değiştiremez ya, değiştiremiyorum. Büyükbabamı ve büyükannemi seviyorum ancak yük olduğumuzu biliyorum. Onlar inkâr ediyor.
Sen nasılsın birtanem?
Kendi dertlerimle çok meşgul ettim seni. Sana kendimi anlattıkça seni yoruyorum, yine de senin satırlarıma dokunduğunu, o güzel parmaklarının kelimelerimi okşadığını bildikçe; kelimeler isyankar bir oğlan çocuğu gibi akıp gidiveriyor kalemimin ucundan.
Canın çok yanıyor sevgilim, defalarca okudum. İçim yana yana tekrar ettim. En azından ailen iyi durumda. Lütfen güzel şeylere tutunalım aşkım, güzel şeyler bize umudun var olduğunu ve umudun izinden gidersek kazanacağımızı söyler. Kazanacağız aşkım, dediğin gibi birlikte olacağız ve biz kazanacağız.
Sana sımsıkı sarılacağım. gökyüzüne baktıkça gözlerini göreceğim, yastığım sen kokacaksın. O günler gelecek canımın yarısı, acımın ilacı, ruhumun gıdası, kalbimin anahtarı...
Acılarına dokunacağım sevgilim, her dokunuşumda elindeki kirin arındığını hissedeceksin, her öpücümde ruhuna dokunacağım, seni anlayacağım. Bana sen şifa olacaksın sana ben olacağım. Ayrı ayrı yanmayacağız aşkımızda. Beraber yanacağız, kül olacağız ya o zaman, beraber olduktan sonra birbirimize karışacağız.
Sana yazdım, bin kere yine yazarım.
Yüz bin kere söylerim.
Kötülük senin kalbinde yaşayamaz aşkım. Beyaz bir sayfaya kara bir leke çalınamaz. Yalvarıyorum kendine bunu yapma. Birisini öldürmek zorunda kaldın, bunu isteyerek yapmadın. Kendini savunmak zorunda kaldın ve bu yüzden birisini öldürdün. Kendini diğerleri gibi görme. Sen katil değilsin.
