"O gün sana yazdığımda Arthur, bir daha hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordum..."
"Satırlarım sana ise şayet yazmak, aciz kelimelerimle bile ait olmak, bir satırın içinde bile kaybolmak güzeldi..."
Taşralı bir hanımefendi ve zengin bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saygıdeğer hanımefendiye,
Sizin tavsiyenizi dinleyerek biraz dışarıya çıktım. Hava bahsettiğiniz gibiydi ve insan soluklarının içine temiz temiz çektiği havayla biraz daha gevşiyor. Bir şeyi fark ettim kendi bünyemde, satırlarınızı okumak bana garip bir şekilde iyi geliyor. Aynı şekilde duygularınızı da. Asabiyetinizin üzerine fazla gittiğim içinse üzgünüm, dilerim ki sizi fazla sinir etmemişimdir. Kendinizi bana açıp ilgi ve şefkatle yanıt verdiğiniz için size teşekkür ederim. Kendimden bahsetmeden önce sormak istediklerim var (Her zaman ki gibi) son derece de önemli.
Burada cemiyetler arasında büyük bir tartışma meydana geldi. Halkın fakir kesimini kullanıp kullanmadıklarına dair büyük bir ayrışma çıktı. Duyduğuma göre bazı kesimler fakir halka zulmediyor veyahut onları kendi çıkarları için kullanıyorlarmış. Ne kadarı doğru elbette bilemiyorum fakat bu katıldığım bir sergi de böyle bir kavgayla fire verdi. Halktan bazı kesimler biz cemiyet üyelerine kin beslemiş vaziyette ve kötü planlar içindeler.
Diken üzerindeyiz. Bize saldırabilirler. Üstelik böyle bir hadise varsa bile bizim ailemiz suçsuzken suçluymuşçasına bir muamele yaşanacak. Eğer sizin orada bizlere karşı herhangi bir olumsuz haber alırsanız lütfen bana belirtin. Hayati olabilir.
Hislerim şu sıralar oldukça karışık. Kalbimin bulutlarını kaplayan korku ve bolca keder mevcut anlayacağınız üzere. Kendimi motive etmeye uğraşıyorum. Dışarı dünyaya girmediğim her an kendimi resim ya da heykellerimle uğraşırken buluyorum. Ya da hoş bir keman dinletisi dinliyorum. Maneviyatımın kısaca özeti budur. Belki ileride size uzun uzun açıklarım.
