"O gün sana yazdığımda Arthur, bir daha hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordum..."
"Satırlarım sana ise şayet yazmak, aciz kelimelerimle bile ait olmak, bir satırın içinde bile kaybolmak güzeldi..."
Taşralı bir hanımefendi ve zengin bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
&
Canım,
Hani bir şarkı kulaklarına dokunur ya önce, sonra kalbine işler dizeleri sonra yarana iner ve orada konaklayıverir sen her dizede kanarsın. Çünkü bilirsin aşkım. Sen artık o dizesindir. Ona aitsindir.
Ben o şarkının akıttığı gözyaşı kadar çok seviyorum seni. Öyle hisli öyle derin.
Bir karar verdim Arthur. Daha fazlasessiz olmamak adına verdim bu kararı. Susmaktan yoruldum. Her şeyim tam görünürken bir hiç gibi hissetmekten sıkıldım. Nasıl hissettiğimi benim gibi olanlar anlar, sen anlarsın aşkım. Kendi kalbinin hücresinde sıkışmış her insan anlar.
Yakında yanında olacağım. Daha fazla sensiz, kalpsiz, hiçkimsesiz kalmayacağım.
Babamın gidişinden sonra bazı değişiklikler olmasını bekliyorduk. Beklemediğimiz büyükbabamın bizi evinde istemediğiydi. Onun yanında bir gün kaldıktan sonra bilmediğim bir sebepten dolayı bizi istemediğini söyledi. Evin nüfusunun kalabalık olduğunda daha çok dikkat çekeceğini, dikkat çektiğimizde hepimizin sonunun ölümle sonuçlanacağını ve gereksiz bir riske girmenin anlamsız, büsbütün saçmalık olduğunu...
Aklım almıyor, kesinlikle almıyor.
Bizi evden göndermemek için her türlüricayabaşvuranbüyüklerimin derdi ne?
Nasıl bir ikiyüzlülük bu William. Aklım kalbim, benliğim... Anlayamıyorum. Gitmemizi istemedikleri için ettikleri ısrarları unutmadım. Çok zaman geçmedi halbuki bir iki ay en fazla üç ay. Kurcalarsam bulurum elbette ama uğraşacak halim yok.
Eski olduğumuz yere yerleştik. Başka çaremiz yokmuş. Benim var Arthur.
Yerinde saymak yok. Seni bulacağım. Bu nasıl olacak bilmiyorum. Babamın nerede olduğunu da bilmiyorum. Bir şekilde olacak bu. Olmak zorunda. Seni gördüğümde her şey düzelir.
