The story of us.

Hoofdstuk 15

Rein en ik laten elkaar los en kijken elkaar glimlachend aan. 'Hey' zegt hij  en gaat met zijn hand van achteren door zijn haar. Dam dat ziet er cute uit.

'Je kan echt goed spelen.' Ik bloos door zijn complimentje en kijk weg. 'Dankje.'

'Niet verlegen worden. Je ogen zijn veel mooier om naar te kijken.' Door wat Rein zegt krijg ik een glimlachje op mijn gezicht.

'Kom, dan stel ik je voor aan een paar vrienden van mij.' Rein en ik lopen richting de anderen jongens. 'Dit zijn Tijo, Tobias, Tijn en Gijs maar iedereen noemt hem Shrek of niet Gijs.' Zegt Rein en hij geeft Gijs een schouderklompje die met zijn ogen rolt.

'Nou ik ben Fleur en dit is Bente.' Zeg ik en wijs naar Bente die zwijmelend naar de jongens aan het kijken is wat me laat lachen.

'Hoe laat vertrekken jullie weer?' Vraagt Rein aan me. 'Ongeveer tien minuutjes.' Zeg ik balend en Rein knikt. 'Wil je wat drinken in de kantine?' Ik knik. 'Ja leuk.'

'Wij gaan naar de kantine.' Zegt Rein tegen zijn vrienden en we lopen weg. 'Ik ben echt blij dat je kwam kijken.' Zeg ik en glimlach naar hem. Hij glimlacht terug. 'Ik moet zeggen ik was best zenuwachtig hoor ik bedoel we praten al ongeveer ander halve maand? En dan ontmoet ik je in een.'

Hij heeft gelijk. Dit was ook mijn gevoel. 'Ik was eerst bang dat je een pedo was ofzo.' Rein begint te lachen. 'Dan had je me toch kunnen vragen of ik wou skype?'

we lopen de kantine in. 'Ga maar vast ergens zitten, ik haal eventjes wat te drinken voor ons.'

Ik loop naar een van de banken met een tafeltje er voor. Ik ga op de bank zitten. Ik zucht even van opluchting. Je weet pas hoe zoiets voelt als je het meemaakt.

Rein komt teruggelopen met een cola en een. cassis. Hij geeft de cassis aan mij. 'Je lieveling's drinken.' Zegt hij en knipoogt naar me.

Ik glimlach en bedank hem terwijl ik het drinken van hem aanpak. Hij gaat zitten. 'Ik werd vanmorgen nog helemaal uitgehoord he.' Zegt hij en ik begin alweer te glimlachen, het is fijn dat hij een gesprek begint. Ik had namelijk geen idee waarover ik een gesprek zou moeten beginnen.

'Ow wat dan.' 'Ja mijn moeder.' Hij begint te lachen. Hij krijgt die kuiltjes weer in zijn wangen en zijn ogen stralen. Ik merk al gelijk dat ik er van hou als hij lacht.

'Ze stelt zich gelijk allemaal waan ideeën voor.'

'Waarover.'

'Ik vertelde dat ik na hockey wat later was omdat ik met een vriendin had afgesproken. Ze begon al gelijk conclusies te trekken.' Ik begin te lachen. 'Ik ken het probleem, ouders zijn zo lastig.' Zeg ik en er volgt een gesprek over wat onze ouders ons allemaal wel niet aandoen met hun nieuwsgierig en bezorgdheid.

Bente komt aangelopen. 'Fleur we gaan zo kom je?' Vraagt ze terwijl ze me aankijkt. Ik knik en sta op. Rein staat ook op.

'Het was gezellig met je, je bent echt een super leuk meisje.' Zegt Rein die naar me blijft glimlachen. Zelf is de glimlach ook moeilijk van mijn gezicht te halen.

'We spreken gewoon binnenkort nog een keertje af, oke?' Ik knik, ik wil heel graag nog een keer met hem afspreken.

Rein geeft me een knuffel, hij knuffelt zo fijn. Ik laat hem los en hij kijkt me recht in me ogen aan, van dichtbij zijn zijn ogen nog mooier. Hij kijkt naar mijn lippen maar zet dan een stap naar achter. 'Zal ik nog mee lopen, je tas halen?' Ik knik en we lopen naar de kleedkamers.

Ik pak mijn tas en loop weer terug naar de deur waar Rein stond te wachten. 'Ik uhw moet gaan?' Zeg ik meer vragend omdat ik gewoon niet wil gaan. 'Ja is goed tot snel.' Zegt hij en glimlacht naar me. Ik draai me om en wil weg lopen als Rein mijn naam noemt.

'Fleur?'

Ik draai me terug om naar hem en voel zijn lippen onverwachts op die van mij. 'We appen.' Zegt hij nog wanaar hij wegloopt.