The story of us.

Hoofdstuk 41

Ik kijk op het scherm in de trein. Nog 15 minuten.

Ik ga wat op mijn telefoon om de tijd te doden maar het werkt niet echt.

Elke minuut lijkt trager te gaan en hoe veder de tijd strekt hoe enthousiaster ik raak.

'Volgende halte station Eindhoven.' Word er omgeroepen. Gelijk pak ik mijn tas en weet ik niet hoe snel ik naar de deur van de trein moet lopen. De trein stopt en ik stap uit.

Ik kijk het station over en zie Rein. Hij loopt gelijk naar me toe en knuffelt me.

'Hej heb je een fijne reis gehad?'  Ik knik en knuffel hem nog iets steviger. Hij ruikt zo lekker....

Uiteindelijk laat ik hem los en glimlacht hij naar me. 'Laat mij je tas dragen.' bied hij aan en pakt mijn tas over.

'Ik ben op de fiets, wil je achterop of wil je gaan lopen?'

'Ik wil wel achterop.' Rein pakt zijn fiets en we gaan richting zijn huis.

'Weet je moeder eigelijk dat je bij mij bent?' Ik schud mijn hoofd. 'Ze denkt dat ik bij Tessa logeer. Als ik haar verteld had dat ik bij jou zou blijven slapen had ik waarschijnlijk namelijk niet gemogen.'

'O, waarom niet.' Mijn wangen kleuren rood. 'Ze is dan bang dat er dingen gaan gebeuren.' Rein krijgt ook licht rode wangen en een glimlach daardoor vormt zich om mijn lippen.

'We zijn er.' Deelt Rein mee en ik stap af.

Hij zet zijn fiets tegen het hek en we lopen naar zijn voordeur. Hij heeft grind steentjes waardoor de grond onder mijn voeten kraakt.

We lopen het huis in. Rein zet mijn tas even neer en hangt zijn jas op waarna hij mijn tas weer oppakt.

Ik loop vast de woonkamer in en hoor zacht gezang vanuit de keuken. Nieuwsgierig kijk ik de richting op. Er staat een vrouw van rond de 40? En ze ziet er wel is waar prachtig uit.

Je kan gelijk zien van wie Rein zijn schoonheid heeft.

'Hej mam' zegt hij als hij de woonkamer in loopt. De vrouw kijkt nu ook om en ziet mij en Rein.

'Hej ik ben marjolein de moeder van Rein.' Ik schud haar hand. 'Fleur.' Ze glimlacht naar me. Een warme en lieve glimlach.

'Wij zijn op mijn kamer.' Verteld Rein haar.

Ik ben nog nooit in Rein zijn kamer geweest. Hoe zou het eruit zien?

Hij opent zijn deur en ik bekijk alles aandachtig. Hij legt mijn tas op zijn bed neer en gaat er daarna zelf opzitten.

Ik ga naast hem zitten en we praten wat over onze week.

'Eten.' Roept Rein zijn moeder vanaf beneden. We lopen naar beneden en ik neem plaats aan tafel. Rein laat zich gelijk in de stoel naast me zakken en glimlacht naar me. 'Wat eten we?' Vraagt hij.

'Pasta.' 'Lekker.' Zeggen ik en Rein te gelijk.

We beginnen te lachen en Rein zijn heerlijke lach brengt alle kriebels in mijn buik weer helemaal op hol.

Ow god wat ben ik verliefd op hem...

Rein zijn moeder schept het eten voor ons op en Rein legt zijn ene hand op mijn been waarna hij zachtjes een kneepje geeft.

Ik kan het niet laten en leg mijn hand even op de zijne en knijp lichtjes in zijn hand. Zijn hand is zacht.

De hele maaltijd laat Rein zijn hand op mijn bovenbeen liggen. We wisselelen af en toe glimlachend een blik en zijn gezicht ziet er zo zacht uit dat ik het liefst mijn hand uit zou strekken om hem aan te raken en hem te zoenen.

Maar dat lijkt me geen goed idee omdat we aan het eten zijn -en zijn moeder tegenover ons zit.- Als het eten op is glimlach ik naar de moeder van Rein. 'Het eten was echt heerlijk.' Complimenteer ik haar.

'Dat is mooi lieverd, als jullie willen mogen jullie wel van tafel.' Rein kijkt mij vragend aan en ik knik even dat ik wel van tafel wil.

Ik zet mijn bord op het aanrecht en loop Rein daarna achterna naar boven.

'Zullen we ons klaar gaan maken voor vanavond?' Vraagt hij en ik knik.

Owja dat feest....