The story of us.

Hoofdstuk 53

Ik schuif mijn stoel naar achteren en ga rustig zitten.

Maandag ochtend, nog een week tot ik Rein weer zie en ik hoop met heel mijn hart dat deze week zo snel mogelijk voorbij gaat. 

Rein : goeiemorgen ❤️

Ik krijg automatisch een glimlach op mijn gezicht.

Fleur : hej x

Rein : ik mis je nu al...

Fleur : zelfde hier' nog een klein weekje. x

'Jongens en meisje, leg allemaal jullie boeken op tafel hoofdstuk 8, huiswerk controle.' Ik pak mijn spullen uit mijn tas en stal ze op mijn tafel neer.

Tessa kijkt me vanaf de anderen kant in de klas in paniek aan. 'Help.' Playbackt ze. Ik wijs naar mijn schrift en ze knikt hevig. Ik leg mijn telefoon even op mijn tafel neer en loop naar Tessa. 'Hier neem mijn schrift ik ben het toch nog geen een keer vergeten in tegen stelling tot jou.' We wisselen snel van schrift. 'Thnx Fleur je bent de beste.' Ik glimlach. 'Weet ik toch.'

Ik loop terug naar mijn plek en zie dat Daan nieuwsgierig naar mijn telefoon aan het staren is. 'Kan je het zien?' Vraag ik en neem weer plaats op mijn plek.

'Ja, leuk weekend gehad zo te zien?' Ik rol met mijn ogen. Als Daan was slimmer was geweest had hij het woord. "Privacy" begrepen, maar Daan is niet slim. En dat blijkt maar weer. 'Nou toevallig was mijn weekend inderdaad top ja.'

Ik pak mijn telefoon en in beeld verschijnt me berichtje van Rein.

Rein : klopt, ik wou dat elke nacht zo was als die van vrijdag😊

Ik krijg een grote glimlach op mijn gezicht doordat hij precies het zelfde voelt als mij. Ik wou ook dat elke nacht zo was als vrijdag eerst naar een feestje daarna een film kijken en dan heel de nacht met Rein praten om vervolgens tegen hem aan in slaap te vallen.

Hoe zou het zijn als we samen zouden wonen over een paar jaar? Omg waarom denk ik hier aan. Als Rein mijn gedachtes zou lezen zou hij mij waarschijnlijk uitlachen.

Toch is de glimlach weer terug op mijn gezicht als ik vrijdag avond in mijn gedachtes weer terug haal.

'Hij doet wel zo lief tegen jou maar ik zou maar oppassen als ik jou was.' Fluistert Daan.

Ik trek mijn wenkbrauw op. 'Waar heb jij het nou weer over.'

'Over dat o zo leuke vriendje va.-' 'Fleur en Daan stilte alsjeblieft.'

'Sorry meneer.' Antwoord Daan en ik rol mijn ogen, aansteller.

'Wat is er mis met hem? Heb jij al niet genoeg gedaan?' 'Ik genoeg gedaan? Je kent Rein duidelijk niet zo goed als ik. Hij is een player Fleur.'

'Fleur en Daan is het nou klaar?!?' Ik zucht. En de leraar gaat veder met aantekeningen op het bord krabbelen.

'Nee Daan, jij bent hier de player. Je hebt geen idee hoeveel ik van je walg, serieus wat heeft Rein je ooit misdaan?'

Hij opent zijn mond om wat te zeggen maar sluit hem gelijk weer. Daarna buigt hij zich over de tafel heen en komt hij dichterbij met zijn hoofd. 'Je moest eens weten.' Sist hij en daarna leunt hij zich weer achterover in zijn stoel geen aandacht meer geven aan mij.