The story of us.

Hoofdstuk 19

Het liedje 'no go zone' galmt door mijn kamer.

Ik voel me al gelijk geïrriteerd door mijn wekker die me wakker maakte maar als ik mij besef dat ik vandaag met Rein heb afgesproken veranderd mijn ochtendhumeur gelijk.

Ik kleed me aan en loop naar beneden om te ontbijten. Ik smeer een boterham met kaas en eet hem rustig op terwijl ik op de klok kijk. Nog ander half uur en ik moest richting het station dit gevoel van niks te doen hebben is verschrikkelijk.

Misschien nog wel erger dan de hittegolf die zich op dit moment in en rondom Oss bevind. Jezus wat is het warm en het is nog vroeg.

Ik besluit Rein te bellen. Ik toetsen zijn nummer in en drukte op het groenen icoontje. Ik hoor hem overgaan. Dit was de eerste keer van de tijd dat ik Rein kenden dat ik hem belden bedacht ik mij in eens.

'Heejj Fleur' zei hij enthousiast wat automatisch een sierlijke glimlach op mijn lippen toverde.

'Hey Rein.'

'Ik ontbijt nog even snel en dan vertrek ik richting jou, jij komt me ophalen bik jet station, toch?'

'Ja dat klopt. Het is echt super warm hier, ik dacht misschien als je het leuk vind kan je jou zwemkleren meenemen zodat we kunnen gaan zwemmen. Alleen als je wilt hoor ik bedoel ik wil j.-'

'Lijkt me leuk, ik zal mijn zwemspullen meenemen.'

'Okee.'

Het is stil, maar het is een prettige stilte.

'Dit is de eerste keer dat je me belt.'

Verbreekt Rein de stilte en zonder dat ik het door heb glimlach ik weer.

'Klopt.'

'Fleur help eens even' hoor ik Nick vanaf boven roepen. Ik zucht.

'Ik moet ophangen, ik zie je zometeen wel.'

'Tot zo fleurtje'

'Tot zo.'

Ik loop naar boven. 'Wat? Ik was aan het bellen.'

'Heb jij mijn oplader gepakt?' Ik rol met mijn ogen. 'Jij hebt een samsung galaxy s5 ik een iphone5s wat zou ik met jou oplader moeten?'

'Je doet wel meer om mij te irriteren.'

'Dag Nick.' Ik loop naar mijn eigen kamer en ruim even wat rond slingerende rommel op en vertrek richting het station.