The story of us.

Hoofdstuk 66

Waarom doet Daan altijd zo moeilijk? Ik zucht en trek mijn schoenen uit. Rein zijn vest besluit ik aan te laten, het ruikt lekker naar hem en het is warm.

Ik loop naar boven en ga op bed liggen. Waar is mijn telefoon. Ik voel in de zakken van het vest en pak mijn telefoon er uit. Oehh berichtjes van Rein.

Rein : Is het mogelijk dat ik je nu al mis?😅

Rein : Het is namelijk zo

Rein : Er zit een ouderen vrouw tegen over me in de trein, volgens mij vind ze me leuk haha

Rein : Nee even ze kijkt echt heel de tijd

Rein : fleur?

Fleur : sorry ik heb zo net de ergste lift van me leven gehad haha

Fleur : ik mis jou ook❤️

Rein : vertel?

Fleur : het regende dus Daan bood me een lift aan. Hij blijkbaar een auto heeft? Hij irriteerde me

Rein : Fleur, ik wil niet jaloers over komen maar ik heb gewoon liever dat je niet meer met hem in contact komt het eindigt altijd met dat jij je geïrriteerd voelt door hem.

Ik zucht, Rein heeft gelijk. Zoals altijd. Ten tweede voegt Daan toch niks toe in me leven dus het is misschien maar beter ook als we geen contact meer hebben.  Ik hoor de deur beneden rammelen als teken dat er iemand thuis komt en besluit naar beneden te gaan.

Fleur : je hebt gelijk, ik ga. Love you

Rein : too x

Ik loop naar beneden en Nick komt zeiknat binnen. 'Ik ga douchen voor ik ziek word, mama en papa komen vanavond pas thuis als ik terug ben. Zullen we dan chinees bestellen ofz?' Ik knik. 'Is goed.' Nick trekt zijn schoenen en jas uit waarna hij met zijn hand wild door zijn haren schud.

'Tot zo' en hij wandelt naar boven

De deurbel galmt door het huis en ik zucht. Nick doet wel open.
'Ga jij even ik sta onder de douche.' Roept Nick vanaf boven. Ik zet de film pauze en loop naar de deur. Fijn kan ik alsnog. Ik zoek de sleutel en open de deur. Wie belt er in hemelsnaam om 8 uur onaangekondigd aan?

Als ik de deur open doe staat Daan er, water druppelt langs zijn gezicht en zijn haar is uit model gebracht zijn kleren zijn ook nat door de regen.

Hij likt langs zijn lippen en kijkt me doordringend aan. 'Ik moet je iets vertellen.'

Ik twijfel of ik hem binnen moet laten maar besluit het niet te doen.

'Nou?' Ik kijk hem ongeduldig aan. Hij zucht. 'Doe niet zo.' Ik probeer een beetje te ontspannen en kijk hem aan. 'Wat is er?'

'Rein.'

Ik schud mijn hoofd 'o nee niet weer dit gezeik, hier heb ik dus echt geen zin in.'  Ik wil net de deur dicht gooien als daan zijn voet er tussen zet hij duwt hem wijder open

'Alsjeblieft Fleur, ik weet dat je me niet vertrouwd maar Rein is niet zo lief als hij doet. Hij gebruikt meisjes en jou ook.'

'HOU JE KOP.' Schreeuw ik naar hem. Hij schrikt zo te zien van mijn reactie want hij doet een stap naar achteren. Ik doe een stap naar voren zodat ik dicht voor hem sta. Ik prim met mijn vinger in zijn borst. 'Nog een verkeerd woord over Rein en en en...?'

'En wat?' Zegt hij uitdagend en hij trekt een wenkbrauw op.

Woede borrel in me op. Wat wil ik die arrogante klootzak graag slaan. Regen druppelt inmiddels doordat ik naar buiten ben gestapt ook langs mijn gezicht en lichaam. Het is best koud en ik sla mijn armen om me eigen lichaam heen. 

'Het is echt zo Fleur, je moet me geloven ik was ook zo. ik ben veranderd sinds ik verliefd werd op een meisje, Rein vind je niet leuk hij doet alsof.-'

'Daan, stop. Rein is ook veranderd, oké?'

Daan kijkt me wanhopig aan. 'Nee dat is hij niet. HIJ GEBRUIKT JE VERDOMME EN JIJ BENT TE DOM OM DAT IN TE ZIEN.'

Woedend duw ik hem naar achteren 'DOET HIJ NIET.'

'WAAROM GELOOF JE ME NIET?!?' Ik went mijn woedende blik van Daan af en kijk naar de grond.

'Omdat ik van hem hou.' Zeg ik zachtjes en zet weer een stap naar achteren. Daan maakt me in de war hij moet weg, van mijn stoep en uit mijn leven.

Ik draai me om en kijk daan nog een keer recht in zijn ogen aan. 'Als ik je rot kop nog een keer zie, laat ik Nick je persoonlijk in elkaar slaan en niet denken dat hij het niet doet omdat jullie vrienden zijn'

Zeg ik en went dan mijn blik van Daan af en loop naar binnen.