The story of us.

Hoofdstuk 32

De hele treinreis zijn de kriebels in mijn buik niet te stoppen. Mijn gedachtes zijn hele de tijd bij Rein.

Ik stap uit op het station en loop naar mijn fiets, o fack ik moet nog uitchecken. Snel loop ik terug en haal mijn ov langs een poortje waarna ik mijn fiets pak en naar huis fiets.

Dan in een slaat de angst toe, wat als Rein mij helemaal niet leuk vind?

Straks is heel onze vriendschap verkloot en gebruikt hij mij? Zo was het met Daan ook. In mijn gedachtes verzonken fiets ik naar huis. Ik parkeer mijn fiets in de schuur en open de voordeur.

'Ben thuis!' Geen antwoord. Home-alone dus. Fijn, moest ik daarom voor het eten thuis zijn? Ik besluit eten te gaan maken aangezien ik best honger heb. Mijn telefoon trilt een berichtje van Rein, gelijk krijg ik een glimlach op mijn gezicht.

Rein : Hee, sorry ik had je niet moeten zoenen.

En mijn glimlacht verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ik lees het drie keer over en zucht. Wat had ik dan verwacht? Dat het wel een keer goed zou gaan met mij en de liefde.

Fleur : je gebruikt me gewoon, door met mijn gevoelens te spelen. dag Rein.

Zie je wel, ik dacht het al fack. Waarom kan niks bij mij ooit goed gaan? Ik schop tegen een keukenkastje.

'Auuuu' oké, dat was niet slim. Ik wrijf pijnlijk over mijn voet. Mijn honger is uit het niets ook gestild.

Ik loop naar mijn kamer en ik laat me op mijn bed vallen. Ik zucht, waarom kan iets bij mij nooit normaal gaan?

Ik pak mijn telefoon weer en app Tessa

Fleur : Tess

Tessa : ja?

Fleur : Er is zoveel gebeurd.

Tessa : Vertel me alles!

Fleur : Ik was dus bij Rein en het was super gezellig en toen moest ik weer naar huis hij liep mee naar he station en op het station zoende hij mij.

Tessa : Omgosh (fall in love with the idea)

Fleur : Ja ik eerst ook... Toen stuurde hij dit. Screenshot.

Tessa : Wtf? Wat een zak. Hij leek me zo lief....

Ik zucht.... Waaaarom overkomt mij altijd zulke shit. Ik pak mijn laptop en ga wat youtube. De deurbel galmt door het huis en aangezien ik alleen thuis ben zit er niks anders op dan dat ik naar beneden moet.

Ik loop naar beneden en open de deur.

Ik word tegen de muur aangedrukt en kijk recht in de bruine ogen van Rein. 'Alsjeblieft denk nooit meer dat ik je gebruik.' Zegt hij zijn zijn adem tintelend op mijn huid. Hij kijkt me aan, wanhoop en onzekerheid in zijn blik.

'Ik snap niks meer van jou Rein, je had er toch spijt van.' Hij schud zijn hoofd. 'Niet van die zoen, maar van dat ik het deed zonder jou toestemming ik wil niet dat je denkt dat ik met je gevoelens speel ik ik ik.'

'Je wat?' Hij kijkt me weer recht in mijn ogen aan en bijt op zijn onderlip.

'Ik ben verliefd op je.'