Hoofdstuk 73

7.4K 340 118
                                    

Pov Rein

Het is inmiddels een paar dagen later en nog steeds kan ik het niet geloven. De afgelopen dagen zijn als wazen langs me heengegaan.

Ik heb geen idee hoe ik het heb overleeft, elke dag naar school gaan thuis komen, training of met vrienden afspreken.

Iedereen merkt volgens mij wel dat er wat is, maar niemand vraagt er naar. Soms krijg ik een bezorgde blik naar me toe geworpen die ik zo hard mogelijk probeer te negeren. Ze weten allemaal dat ik geen prater ben en er naar vragen toch geen zin heeft.

Mijn eerste vriendin is vreemdgegaan, met Daan.

Ik kan er gewoon niet bij. Mijn ouders weten het overigens ook niet. Het laatste waar ik zin in heb zijn vragen en medelijden.

Me telefoon trilt en ik zie dat ik een berichtje binnen heb van Gijs.

Gijs : Ga je mee naar de stad met de rest van het team?

Wat afleiding zou misschien wel goed zijn voor me, ik besluit om mee te gaan.

Rein : is goed, hoelaat?

Gijs : ander half uur bij mij?

Rein: iss goed, later bro

Ik zucht en besluit dat ik me dan maar eens klaar moet gaan maken. Ik loop naar mijn kleding kast en scan de kleren die er in liggen.

Ik pak er een simpelen spijkerbroek uit, een wit shirt en leg het over mijn bureau stoel heen.

Ik loop naar de badkamer en zet het bad aan waarna ik naar beneden loop. Ik smeer een paar broodjes met kaas en zet ze op de eettafel neer.

Wat zou Fleur aan het doen zijn? Zou ze Daan nog hebben gesproken de afgelopen week?

Ik moet echt stoppen met het denken aan Fleur, het maakt mijn gedachtes gek. Ik staar naar het bord voor me maar honger heb ik niet echt. Ik zet het op het aanrecht. Eet ik later wel op. Ik loop terug naar boven en zie dat het bad al aardig volgelopen is. Ik draai de kranen uit en pak nog snel mijn telefoon van het bed af.

Ik loop terug de badkamer in en trek mijn kleren uit waarna ik ze in de wasmand gooi.

Ik ga in bad liggen en zucht even. Oké dit is best relaxt. Ik pak mijn telefoon en scrol wat door Instagram tot ik het wel gezien heb.  Ik leg mijn telefoon ver weg genoeg zodat hij niet in het water kan vallen.

Ik leun met mijn hoofd op de badrand en sluit mijn ogen. Wat ga ik nu doen met Frankrijk? Ik vertel wel gewoon tegen mijn ouders dat Fleur niet mag.

Na een tijdje ben ik het wel weer zat en stap uit bad. Ik pak een handdoek die ik om mijn middel knoop en laat het bad leeg lopen.

Ik maak me klaar om weg te gaan en loop naar beneden. Ik trek me schoenen aan en hoor dat me telefoon trilt. Ik loop er snel heen en pak hem op. Daan.

Ik leun op het aanricht en klik op het bericht.

Daan : Heeft je vriendinnetje het al verteld.

Daan : to Bad dat het uit is.

Daan : Ze kan echt goed zoenen trouwens. ;)

The story of us.Where stories live. Discover now