Hoofdstuk 33

7.6K 327 46
                                    

'Ik ben ook verliefd op jou.' Zeg ik en blosjes verschijnen op mijn wangen.

Rein glimlacht breed en zijn hoofd komt dichterbij. Net voor zijn lippen de mijne raken fluistert hij. 'Dan ben jij nu van mij.'

Dan zoent hij mij, voor de tweede keer vandaag. Zijn handen plaats hij in de holte van mijn rug en een prettige warmte verspreid zich door zijn aanraking over heel mijn lichaam.

Vlinders vliegen weer rond en ik sla mijn armen om zijn nek waarna ik hem nog dichterbij me trek. Heel zijn lichaam staat nu tegen dat van mij aan en me hart klopt zo snel dat ik me afvraag of Rein het kan voelen.

Langzaam trekt Rein terug en stapt naar achteren. De warmte in mijn lichaam verdwijnt langzaam.

'Zullen we naar binnen gaan?' Stel ik voor en Rein volgt me naar de woonkamer.

'Owja er is nog iets wat ik wil doen.' Zeg Rein, ik kijk hem nieuwsgierig aan.

Rein pakt allebei mijn handen en trekt me zo iets dichterbij hem, hij kijkt me diep in mijn ogen aan.

'Fleur Zwaan, wil jij mijn vriendin zijn?' Ik knik en Rein krijgt een breden glimlach op zijn gezicht.

Hij laat mijn handen los, doet een stap naar voren en knuffelt me stevig. Ik sla mijn armen om zijn nek en laat me hoofd tegen zijn borstkas rusten.

Na enkel minuten zo gestaan te hebben, gewoon dicht bij elkaar laten we elkaar los.

Mijn maag rommelt en Rein trekt een wenkbrauw op. 'Honger?'

'Ja ik denk het wel, ik heb nog geen avondeten gehad.'

'Nu we het zo over avondeten hebben, eigelijk wel een heel goed idee. Ik heb zelf ook de eerst volgende trein gepakt en het eten geskipt.'

'Ik ben blij dat je dat gedaan hebt.' Vertel ik hem en ik meen het.

Ik ben er zo blij mee. Toen er aangebeld werd verwachten ik van alles behalve dit. Ik denk terug aan net en een glimlach verschijnt op mijn gezicht.

Hij raakt mijn slaap zachtjes met zijn middel en wijs vinger en trekt met zijn vingers een spoor omlaag tot mijn kaak. 'Ik had niks liever gedaan.' Fluistert hij en blosjes verschijnen op mijn wangen bij zijn woorden.

'Dus pizza doen dan maar?' Stel ik voor en draai me hoofd weg van Rein. Rein begint te lachen. 'Nog steeds verlegen merk ik?'

Ik haal mijn schouders op en open de koelkast waar ik in kijk voor wat avond eten.

Ik vind een tonijn pizza en stop die in de oven. Rein zit aan het keuken eiland en ik ga naast hem zitten. 'Waar zijn je ouders eigelijk?' Vraag hij.

'Weet ik niet, zo raar ik moest voor het avond eten thuis zijn zijn ze er niet eens.'

Rein lijkt niet meer te luisteren en met zijn gedachtes bij totaal anderen dingen te zijn. 'Rein luister je wel.'

'Uuuuu nee sorry, ik dacht even na.'

'Geeft niet.' De oven piept en ik pak de pizza er uit die ik voor ons op tafel zet.

The story of us.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu